آقایان مسئول قصد جان دانش آموزان را کرده اید؟

بعد از ۲ سال اعمال محدودیت در سفرهای نوروزی از سوی ستاد ملی کرونا در دولت قبل، شاهد آزادسازی و رفع محدودیت های کرونایی در آغاز سال بودیم و بالتبع رشد سفرهای نوروزی  نسبت به سال های قبل ثبت شد.

این مسأله در کنار عدم رعایت شیوه نامه های بهداشتی از سوی مردم و عادی‌پنداری موضوع کرونا از یک طرف و موضع‌گیری هیجانی و عام‌پسند مسئولین ستاد ملی کرونا و آموزش و پرورش در خصوص آغاز آموزش حضوری دانش آموزان از ۱۴ فروردین در مدارس از سویی دیگر این پرسش را مطرح می‌سازد که به‌راستی مگر همه‌گیری کرونا در کشور ما پایان یافته که این‌گونه مردم ومسئولین در عادی‌انگاری آن گوی سبقت از یکدیگر می‌ربایند و خیال برپایی جشن پایان کرونا را در سر می‌پرورانند؟

مسئولینی که شروع آموزش حضوری در مدارس را با افتخار زایدالوصف اعلام می‌دارند آیا به تبعات سهل‌انگاری‌های صورت گرفته طی دو هفته اخیر در زمینه کرونا توسط مردم واقفند؟ آیا آمادگی سیستم بهداشت و درمان کشور برای جلوگیری از غافل‌گیری ابتلای فراگیر دانش آموزان و معلمان را در نظر گرفته اند؟

آیا شرایط تشکیل کلاس‌های درسی با رعایت شیوه‌نامه‌های بهداشتی را فراهم ساخته‌اند یا اینکه کلا برای نادیده انگاشتن رعایت شیوه‌نامه های بهداشتی و عدم رعایت فاصله گذاری و برقراری کلاس‌ها با ظرفیت کامل بخشنامه صادر کرده‌اند؟

از همه مهمتر آیا سرویس‌های مدارس را هماهنگ کرده‌اند که خانواده ها بدون دغدغه روز بعد از تعطیلات، فرزندان خود را راهی مدرسه کنند؟ ظرفیت سرویس‌ها آیا بر اساس شیوه نامه های بهداشتی تعیین شده است؟ نرخ نامه بر اساس یک ماه و نیم ارایه خدمت تنظیم شده است؟

چه شق‌القمری ظرف یک ماه و نیم مانده به پایان سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ و آغاز امتحانات پایانی سال تحصیلی قرار است اتفاق بیافتد که آقایون مسئول در ثبت آن به دست خودشان از یکدیگر سبقت می‌گیرند؟

آیا با توجه به عدم تامین ملزومات پیشگفت، مسئولیت حفظ و تأمین سلامتی دانش آموزان را تقبل کرده و متعهد به پاسخگویی در قبال آن هستید؟

نمی دانم آیا مسئولینی که اینگونه تصمیماتِ بدون پشتوانه علمی اتخاذ می‌کنند، به رفتار نوع جدید ویروس کرونا (اومیکرون) در سایر کشورها که هم میزان پوشش واکسیناسیون بالاتری نسبت به کشورمان داشته اند و هم به جای واکسن سینوفارم که مورد تایید سازمان بهداشت جهانی جهت سنین زیر ۱۸ نمی‌باشد، واکسن فایزر مورد تایید مجامع علمی جهان را برای نوجوانان خود تزریق کرده اند ، توجهی داشته اند که سهل انگاری، عادی پنداری و شعارزدگی در برابر این ویروس چه مصیبتی را اخیرا برایشان به ارمغان آورده بنحوی که مثلا در شانگهای چین با بیش از ۲۶ میلیون نفر جمعیت سیاست جدی اعمال قرنطینه کامل پیاده و برقرار شده است؟

آیا قرار نیست از این تجربیات تلخ قبلی و فعلی در دیگر کشورهای جهان عبرت بگیرند و آزموده را مجددا نیازمایند یا اینکه سیاست افتخار آفرینی کذایی و نمایشی با بازی کردن با جان میلیون ها دانش آموز را انتخاب کرده اند که در صورت وقوع هرگونه فاجعه ای مانند داستان واردات واکسن شانه از پاسخ‌گویی خالی کنند و تیرهای انتقاد را نشانه به جای دیگری بدهند؟؟

امیدوارم با اصلاح این تصمیم سراسر خطا و اشتباه و پر ریسک،  خود را در برابر خواست و اراده والدین دلسوز و دغدغه مند سلامت دانش‌آموزان قرار ندهند که نتیجه آن از پیش تعیین شده است و چیزی جز شکست عایدشان نخواهد شد و شایسته است از همینک برای مهر سال جاری برنامه ریزی به عمل آورند تا آغاز سال تحصیلی علمی ، هدفمند و حساب شده و نه عجولانه بی حساب کتاب را ثبت کنند.

والسلام علی من اتبع الهدی

محمدرضا سقائیان فرد

عضو کوچکی از کادر سلامت کشور