هر چند از مباحث شورای عالی انقلاب فرهنگی بی‌خبریم ولی اظهارات بیرون شورا نشان می‌دهد آنجا خیلی خبری نیست

ما می‌دانیم فرآیند آموزش در کشور ما برای خلاف شعارها و قوانین رایگان نیست. حداقل برای خرید لباس و کیف و کفش و لوازم‌التحریر و کتاب و اینترنت باید هزینه کرد. اگر والدین نتوانند این هزینه‌ها را بپردازند شما به عنوان مدیر مدرسه چه می‌کنید؟

تورم افسارگسیخته به نوشته رسانه‌ها خود را در بازار نوشت‌افزار هم آشکارا نشان می‌دهد تا جایی که با گرانی لوازم‌التحریر داخلی، خریدهای معمولی خانوارها برای دانش‌آموزانشان فشار زیادی به آن‌ها وارد می‌آورد.

آمار قبولی به شکل تصنعی بالا نگاه داشته می‌شود. دل مدیران، معلمان، والدین و شاگردان خوش می‌ماند که همه چیز مرتب است. پس هیچ‌کس دنبال پیدا کردن مشکل و یافتن راه حل نمی‌رود؛ تا اینکه امتحانات نهایی می‌شوند. سیلی محکمی که خواب از چشم همه می‌پراند.

اگر قانون بخواهد در زمینه بحران کمبود معلم و تبعات جبران ناپذیر آن، «قانون مداری» و به «ترک فعل» مسئولان در سال های گذشته رسیدگی کند، باید یکایک آنان را که در شرایط امروز مقصر هستند، پای میز محاکمه بکشاند.

دانش‌آموزان در مدارس با حجم انبوهی از محتوا و اطلاعاتی مواجه می‌شوند که کاربردی نیست و با زندگی روزمره و بازار کار همخوانی ندارد

در حالی که دانش‌آموزان روستاهای استان محرومی چون سیستان و بلوچستان برای رسیدن به کلاس درس از بین گاندو ها، رودخانه ها و جاده های خطرناک عبور می کنند، نماینده چابهار اظهار داشته اگر معادل ریالی اختلاس چای دبش صرف زیرساخت‌های نحیف استان سیستان و بلوچستان می‌شد، دیگر چیزی نمی‌خواستیم.

اغلب رتبه‌های برتر کنکور مختص دانش‌آموزان ساکن تهران از یک‌سو و دانش‌آموزان مدارس غیردولتی از سوی دیگر است

در فضای پساکرونا که باعث افت شدید آموزشی در کشور شد و با توجه به فرتوت شدن نظام آموزشی، کنکورمحوری این نظام را باید مورد توجه قرار داد. مسئله کنکور باعث شده دانش‌آموزان به‌جای فهم مطلب به دنبال آموختن روش‌های تست‌زنی باشند.

چندی قبل نمایندگان مجلس، وزارت آموزش و پرورش را مکلف کردند تا مجوز ایجاد مدرسه مسجدمحور یا مرکز آموزش و پرورشی مسجدمحور را  به صورت مشروط به متقاضی بدهد