حمله غیرمسئولانه به چین!

سفر «شی جین پینگ» به خاورمیانه، تحکیم روابط راهبردی چین با عربستان، امضای ۳۴ قرارداد همکاری که خبرگزاری رسمی عربستان ارزش آن‌ها را ۲۹ میلیارد دلار اعلام کرده با اعلام مشترک سران پکن و ریاض جهت ضرورت صلح‌آمیز بودن برنامه هسته‌ای ایران و پرهیز تهران از مداخله در امور کشورها منطقه در هم آمیخت تا نگرانی‌هایی جدی در سیاست خارجی پیرامون رویکردهای رفیق شرقی و سرنوشت سند جامع همکاری ۲۵ ساله با چین شکل بگیرد.

اما این پایان ماجرا نبود و زیاده‌روی شی در جذب قلوب اعراب تا حدی پیش رفت که در بیانیه‌ای مشترک با اماراتی‌ها تمامیت ارضی ایران را هدف گرفت.

طبق بیانیه، «رهبران بر حمایت خود از همه تلاش‌های صلح‌آمیز از جمله ابتکار و تلاش امارات متحده عربی برای دستیابی به راه‌حلی مسالمت‌آمیز در موضوع جزایر سه‌گانه تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی از طریق مذاکرات دوجانبه با رعایت موازین حقوق بین الملل و حل این موضوع با رعایت مشروعیت بین المللی تأکید کردند.»

این اقدام ضدایرانی طی روزهای گذشته خشم فراوانی را علیه چینی‌ها برانگیخته است. به موازات تشدید احساسات ضدچینی مطبوعات هم به شکلی ویژه به این موضوع پرداختند.

«مردمسالاری» از «پایان ماه عسل چینی» خبر داد و «ابتکار» از «جفای چینی» در ریاض نوشت. همچنین به نوشته «آسیا» «زردهای سرخ، توزرد شدند!»

برخی مانند «آرمان امروز» از ضرورت مقابله به مثل و «استقلال خواهی تایوان یک حق قانونی» نوشتند.

واکنش‌های ضدچینی به روزنامه‌های اصلاح‌طلب محدود نماند. همزمان با «خراسان» که تیتر اصلی خود را به «شوک چینی» اختصاص داد، «فرهیختگان» نوشت: چین هرچند بنابه دلایلی مخاصمه چندانی با ایران نداشته است، اما شواهد نشان می‌دهد اگر شرایطش همانند آمریکا فراهم شود از چنین کاری دریغ نمی‌ورزد.

حتی روزنامه «کیهان» به قلم مدیر مسئولش این پرسش را مطرح ساخت که  «آقای جینگ پین شما حاکمیت چین بر تایوان را هم قابل مناقشه می دانید؟»

کیهان با این عبارت که «جغرافیای شما ضعیف است» افزود: با کشورهای هم پیمان آمریکا در تردید نسبت به حاکمیت مسلم و قطعی ایران بر جزایر سه گانه همصدا شده اید! آیا این همصدائی به مفهوم و معنای آن نیست که به آمریکا نیز حق می دهید حاکمیت چین بر تایوان را مورد تردید قرار داده و قابل مذاکره بداند. این انتقاد البته باعث نشد «انتخاب» کیهانی‌ها را «چینوفیل» خطاب نکند.

به نوشته «دیاکو حسینی» کارشناس مسائل استراتژیک سفر رییس‌جمهور چین به ریاض، تصور «رابطه ویژه» بین تهران و پکن متعاقب توافق ۲۵ ساله را منسوخ کرد؛ همینطور این عقیده را که عربستان‌سعودی نمی‌تواند نقش آمریکا را در سیاست‌خارجی خود جایگزین کند. چین همان‌قدر به امنیت کشورهای عرب نسبت به برتری ایران اهمیت خواهد داد که آمریکا می‌داد.

«رضا نصری» هم از جمله کارشناسانی است که اظهار داشته چین فقط به همسویی با موضع شورای همکاری خلیج فارس در مورد جزایر سه‌گانه ایران بسنده نکرده؛ خواستار پیش‌گیری از «اشاعه موشک بالستیک و پهپاد» هم شده و به همین خاطر تهران نیازمند یک آسیب‌شناسی جدی در سیاست خارجی است.

این انتقادها به رسانه‌ها و کارشناسان سیاست خارجی محدود نماند. «علیرضا سلیمی» نماینده مجلس اظهار در این باره اظهار داشت: رئیس جمهور چین نشان داد بیش از حد تصور ساده است و کاش با مشاورانش مشورت می‌کرد. «محمد سبزی» دیگر نماینده‌ای بود که در این باره اظهارنظر کرد و بیان داشت: اگر رئیس‌جمهور چین با موضع‌گیری اخیر درمورد کشور‌های حاشیه خلیج فارس می‌خواهد این گاو‌های شیرده را بیشتر بدوشد، بدوشد، اما کشور‌های صغیر دل خوش به این بیانیه‌ها نباشند.

همه این‌ها در حالی است که مسئول اصلی واکنش به اقدام چین تنها به یک توئیت در این زمینه بسنده کرد و بدون اشاره به اقدام رهبر پکن نوشت: جزایر سه گانه ابوموسی، تنب کوچک و تنب بزرگ در خلیج فارس، اجزای جدایی‌ناپذیر خاک پاک ایران است و به این مام میهن تعلق ابدی دارد. در ضرورت احترام به تمامیت ارضی ایران با هیچ طرفی تعارف نداریم.

به این ترتیب به نظر می‌رسد بخش عمده خشم از اقدام چینی‌ها از طریق سوپاپ رسانه‌ای تخلیه شود و به نظر نمی‌رسد اقدام دیپلماتیک جدی در این زمینه صورت گیرد؛ وضعیتی که به گفته «فریدون مجلسی» به این دلیل است که روابط با چین به عنوان تنها دریچه باقی‌مانده غنیمت است و معلوم نیست با وضعیت کسری بودجه ناشی از محقق شدن نیمی از میزان فروش نفت، در حال حاضر اگر چینی‌ها نفت ما را نخرند چه تدبیری برای جبران این کسری اندیشیده خواهد شد.