«زور‌شویی» با فوتبال

علاقه‌مندی‌های کشورهای عربی پیشتر در نوع سرمایه‌گذاری شاهزادگان و ثروتمندان حوزه خلیج فارس نمود داشت و اکنون بعد از برگزاری جام جهانی قطر به یک رقابت سیاسی راهبردی در این کشورها بدل شده است.

زمانی که قطر جام جهانی نسبتا موفقی را برگزار کرد، به یک‌باره عربستان سعودی به سمت خرج‌های نجومی در زمینه فوتبال نمایشی روی آورد. این روند از خرید نجومی «کریستیانو رونالدو» کلید خورد و با برگزاری بازی دوستانه تیم‌های منتخب الهلال و النصر با پاری سن ژرمن برای روی هم قرار دادنِ دوباره مسی و رونالدو و حضور ستارگانی مانند «کیلیان امباپه» همراه شد.

برگزاری سوپرکاپ‌های اروپایی نیز چاشنی کار شده و عربستان حالا بیشتر از فوتبال نمایشی بهره می‌برد.

در این میان، به نظر می رسد تنها رقابت میان قطر و عربستان برای سیادت در جهان عرب و کسب وجهه در این حوزه مطرح نیست؛ عربستانِ «محمد بن سلمان» هنوز سایه سیاه قتل «جمال خاشقچی» روزنامه‌نگار منتقد را بالای سر خود می‌بیند و اخیرا نیز با صدور احکام اعدام از جمله برای یک توییترمن عربستانی بیشتر می‌کوشد چشم و گوش‌ها را به سمت فوتبال نمایشی خود بدوزد. به نوعی می‌شود گفت که عربستان در پی نوعی «زور‌شویی» و «تطهیر وجهه» خصوصا در حوزه بین الملل است.

دولت سعودی که از زمان تشکیل و در آموزش و بررسی‌های سیاسی، الگوی کلاسیک یک دیکتاتوری خاندانی بوده، بعد از روی کار آمدن بن سلمان در حوزه زنان انعطاف‌پذیرهایی مانند اعطای اجازه رانندگی به زنان به خرج داد اما هنوز در این کشور مردان نیز به سخت‌ترین مجازات‌ها دچار می‌شوند.

با توجه به این واقعیات شاید فوتبال راه نجات عربستان نباشد اما به نظر می‌رسد مُسهلی مقطعی برای انسداد سیاسی یا به عبارتی دیگر خشکی مزاج این کشور باشد تا برای مدتی تسکین‌آمیز ظاهر شود.