حقوق‌بگیران در سال خاکستری تورم
نرخ تورم بالای ۴۰ درصد دو سه سالی است در اقتصاد ایران به تثبیت رسیده است (شهریور امسال نسبت به شهریور ۱۴۰۱ برابر ۴۶.۱درصد)؛ گویا قصدی برای حرکت به طرف شیب‌های پایین‌تر ندارد. وقتی که از برنامه‌های مهار تورم صحبت می‌شود، مشاهدات آماری نشان می‌دهد فقط چند دهم درصد از سرعت رشد نرخ تورم کم می‌شود که خود گویای ناموفق بودن برنامه‌های مهار تورم است.
تورم خود را در جای جای زندگی مردم؛ از آنچه می‌خورند تا سقف بالای سرشان آشکارا نشان می‌دهد و میلیون‌ها نفر با پوست و گوشت و استخوان تیزی گرانی را لمس می‌کنند.
براساس شاخص‌های مرکز آمار ایران، نرخ تورم خوراکی‌ها به ترتیب از شهریور ۱۳۹۹ تا شهریور ۱۴۰۲ به ترتیب ۶۳، ۷۹ و ۳۷ درصد رشد داشته و در مجموع خوراکی‌ها در این فاصله ۱۴۵ درصد افزایش قیمت را به خود دیده است. نرخ اجاره بها هم در این دو سال، ۸۰ درصد رشد داشته است. همچنین هزینه بهداشت و درمان ۱۰۷ درصد جهش داشته و این باعث افزایش فقر شده است.
به نوشته روزنامه «شرق» براساس برآوردها از سوی نهادهای رسمی، میانگین نرخ فقر در نیمه دهه ۸۰ در کشور ۱۵ درصد یعنی به ازای هر شش نفر یک نفر، نیمه اول دهه ۹۰ به ۲۰ درصد و در سال ۱۴۰۰ به حدود ۳۱ درصد یعنی به ازای هر سه ایرانی یک نفر رسید. این نشان می‌دهد که فقر در جامعه رشد دو‌برابری داشته است.
یکی از عینی‌ترین شاخص‌های افزایش سطح فقر، عقب‌‌افتادگی شدید دستمزد از تورم است. به گزارش «دنیای اقتصاد» مچ‌اندازی تورم و دستمزد در یک دهه اخیر، به نفع تورم بوده و هر چقدر شوک‌های تورمی سنگین‌تر شدند، ضربه محکم‌تری به دستمزدها خورده است.
در این شرایط، بسیاری می‌گویند قدرت خرید دستمزد سال ۱۴۰۲، در مقایسه با سال‌های گذشته حتی کفاف اجاره‌خانه و هزینه‌های خوراکی را نمی‌دهد.
برای بررسی دقیق‌تر، می‌توان دستمزد سال جاری را با نرخ تورم و دلار تعدیل کرد. مقایسه میزان دستمزد سال ۱۴۰۲ با سال‌های قبل نشان‌دهنده این است که قدرت واقعی دستمزد در برخی سال‌های قبل بیشتر از سال جاری است، البته دستمزد سال ۱۴۰۲، در کف یک دهه اخیر قرار ندارد. طی ۱۴ سال اخیر، بیشترین سطح دستمزد ایرانی‌ها (قدرت واقعی) در سال ۱۳۸۹ بوده که شوک تورمی ابتدای دهه ۹۰ باعث آب رفتن سطح آن تا سال ۱۳۹۲ می‌شود.
پس از آن با کاهش تورم و ثبات قیمت‌ها، یک روند صعودی در سطح دستمزدها دیده می‌شود و این رویه تا سال ۱۳۹۶ ادامه دارد. اما شوک تورمی دیگر پس‌از سال ۱۳۹۶ دوباره مچ دستمزدها را می‌خواباند و این روند کاهش قدرت دستمزد تا سال ۱۴۰۰ ادامه می‌یابد.
در دو سال اخیر روند دستمزد نسبت به سال ۱۴۰۰ بهتر شده، اما هنوز نسبت به سال‌های ۱۳۹۶ و ۱۳۸۹ وضعیت بدتری دارد. سطح حداقل دستمزد نسبت به سال ۱۳۹۶ به میزان ۱۲ درصد پایین‌تر بوده است. همچنین مطابق بررسی‌ها سطح حداقل دستمزد در سال ۱۴۰۲ نسبت به سال ۱۳۸۹ حدود ۱۵ درصد پایین‌تر بوده است. مقایسه سطح دلاری دستمزدها نیز نشان می‌دهد که حداقل دستمزد دلاری در سال ۱۴۰۲ حدود یک‌سوم سال ۱۳۸۹ بوده است.
در سال۱۳۸۹، حداقل دستمزد ۳۰۳هزار‌تومانی با دلار حدود‌هزار‌تومانی، معادل ۳۱۰دلار بود. با این حال ارزش دلاری حداقل دستمزد با افزایش تورم کاهش یافت و تا سال۱۳۹۲ به ۱۵۶دلار رسید.
هر چند در سال‌های ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ دستمزدها اندکی افزایش را تجربه کرد و حداقل آن به حدود ۱۱۵دلار رسید که بخشی از آن به دلیل افزایش ۵۷درصدی حداقل دستمزد برای سال۱۴۰۱ بود، اما در سال۱۴۰۲بار دیگر شاهد کاهش ارزش دلاری حداقل دستمزد هستیم؛ به‌طوری که حقوق ۵میلیون و ۳۰۸هزار‌تومانی کارگر، برابر ۱۰۵دلار و تقریبا یک‌سوم ارزش دلاری حداقل دستمزد سال۱۳۸۹ است.
برچسب ها :آمار ، اجاره بها ، اقتصاد ، ایران ، ایران مامن ، بازار ارز ، بازار مسکن ، تورم ، حقوق ، دستمزد ، دلار ، فقر ، قدرت خرید ، گرانی ، مرکز آمار ، مسکن ، نرخ فقر
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0