لامپ نیم‌سوز برای روشنایی باغ بی‌برقی

برق و گاز هست اما کم است و این کمبود انرژی خود را در نقطه نقطه زندگی ما نشان می‌دهد؛ از خاموشی خانه‌ها تا خوابیدن اجباری خطوط تولید و ….

ناترازی انرژی خصوصا برق می‌رود تا خود را در راس بحران‌های پیش روی کشور بنشاند چنانکه معاون اول رئیس‌جمهور اظهار داشته از الان مشخص است که ‎زمستان با ناترازی ‎گاز روبه‌رو خواهیم شد، بعد از آن هم در تابستان ناترازی ‎برق خواهیم داشت. این شرایط قابل دوام نیست و باید اصلاح شود.

نکته قابل توجه اینکه برای حفظ همین وضعیت کم‌برقی نیاز به سرمایه داریم. رئیس هیات مدیره انجمن صنفی نیروگاه‌های ایران در نشست خبری اخیر گفته طبق برآوردهای صورت گرفته درصورتی که تدبیری برای سال آینده اتخاذ نشود، با ناترازی ۲۶ هزار مگاواتی در پیک سال آینده مواجه خواهیم بود و برای گذر از این شرایط و حفظ ناترازی موجود نیاز به ۹۰۰ تا یک میلیارد دلار بودجه است.

به گزارش «ایرنا» کارشناسان هشدار می‌دهند با توجه به افزایش حدود ۱۰ درصدی مصرف برق در هر سال، تا سال ۱۴۱۴ میزان ناترازی برق به چیزی حدود ۳۷ هزار مگاوات می‌رسد که این خود یک سوم مصرف برق کشور است.

در حال حاضر میزان تقاضا برای مصرف برق در کشور بیش از ۷۷ هزار مگاوات است که طبق اعلام معاون برنامه‌ریزی وزارت نیرو این میزان تقاضا در فصول غیرگرم به ۴۶ هزار مگاوات کاهش پیدا می‌کند.

مشکل بی‌برقی به جز گرفتن نفس شهروندان در روزهای گرم سال، نفس اقتصاد کشور را تنگ و تنگ‌تر می‌سازد. به گفته «علیرضا عباسی» نماینده مجلس، قطعی برق به صنعت کشور خسارت بالای هشت میلیارد دلاری تحمیل می‌کند و پنج میلیارد دلار برای توسعه ۱۱ هزار مگاوات انرژی تجدیدپذیر باید هزینه کنیم.

در همین ارتباط، چند روز پیش دبیر انجمن خودروسازان در گفت‌وگو با «ایلنا» دلیل آب رفتن تولید خودرو را بی‌برقی طی سه روز هفته عنوان کرد.

درباره بی‌برقی دلایل مختلفی عنوان می‌شود. بعضی روی مصرف بالای مشترکان انگشت می‌گذارند. به گفته «مصطفی رجبی مشهدی» مدیرعامل توانیر از هر ۴ مشترک، یک مشترک پرمصرف است. این مشترک پرمصرف تقریباً به اندازه آن سه مشترک دیگر که در الگوی مصرف برق هستند، مصرف دارد.

مرتبط:

یا هوا یا برق و گاز!

انرژی هسته‌ای؛ حق مسلمی که باعث رهایی از خفگی نشد

چند روز پیش هم دیوان محاسبات به این قضیه ورود و اعلام کرد: مهمترین دلیل ناترازی برقی بدهی دولت به وزارت نیرو است و افزایش بدهی دولت به صنعت برق به ۶۳ همت رسیده است.

در این میان بسیاری می‌پرسند چرا نیروگاه‌های بیشتری مقتضی با نیازهای کشور ساخته نمی‌شود و اگر به خاطر شرایط تحریم تامین سرمایه امکانپذیر نیست به چه دلیل بخش خصوصی ورود نمی‌کند؟ به گزارش پژوهش ایرنا مهم‌ترین عامل ناترازی و کمبود برق نبود تمایل سرمایه‌گذاران برای ورود به این صنعت و تولید برق به دلیل قیمت‌های دستوری است؛ در حالی که بخش خصوصی تولید ۶۰ درصد برق کشور را برعهده دارد.

به گزارش ایران مامن، قطعا در اوضاعی که بخش خصوصی هر چند وقت یک بار در اقتصاد ایران با جهش ارزی غافلگیر می‌شود، نمی‌تواند با بهای ریالی و دستوری فروش برق به دولت، بدهی ارزی خود به صندوق توسعه ملی را تسویه کند.

علاوه بر چالش‌های بخش تولید، تلفات شبکه توزیع برق کشور به محدوده ۹.۵ درصد می‌رسد که این عدد در سال‌های ۹۲ تا ۱۴۰۰ حدود ۱۴.۸ درصد بود. برای جلوگیری از این هدررفت به سرمایه‌ای تقریبا ۵۰ هزار میلیارد تومانی نیاز است.