بعد از سقوط اسد، هر یک از بازیگران بحران سوریه چه نگرانی‌هایی دارند؟
کمتر از یک شبانه روز پس از یکسره شدن کار رژیم «بشار اسد» در سوریه و در حالی که برخی منابع از کشته‌شدن وی در سقوط هواپیما خبر داده‌اند و گروهی از پناه‌بردنش به روسیه یا آفریقا، بازیگران منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای بازتنظیم روابط خود با جانشینان اسد را تدارک می‌بینند و البته نگرانی‌های خاص خود را دارند.
بسیاری می‌دانند که روس‌ها به عنوان بزرگترین قدرت حامی اسد، شریان حیاتی خود در مدیترانه یعنی بندر «طرطوس» را از دست داده‌اند مگر اینکه پیش از سقوط دمشق، با معارضان دولت به خصوص «هیات تحریرالشام» به رهبری «ابومحمد الجولانی» معامله‌ای در این زمینه کرده باشند.
جمهوری اسلامی ایران هم در شرایطی که گفته می‌شود تضمین‌هایی را از تحریرالشام مبنی بر عدم تعرض به اماکن مذهبی چون «زینبیه» دریافت و اعلام داشته سرنوشت سوریه باید به دست مردم این کشور تعیین شود، بخش میانی محور تهران-بغداد-دمشق-بیروت را دیگر همچون گذشته در اختیار ندارد و تامین لجستیک حزب الله لبنان دیگر مانند قبل میسر نخواهد بود.
مرتبط:
تحولات پیچیده سوریه؛ چه کسی دوباره کبریت جنگ را کشید؟
البته برخی ناظران از این وضعیت ابراز خشنودی کرده و می‌گویند دیگر قرار نیست منابع ایرانی مصروف منطقه شامات شود و از سوی دیگر گفته می‌شود رژیم اسد این اواخر دیگر با تهران در حوزه مقاومت همراه نبود و دست به کارشکنی می‌زد.
حتی برخی با اشاره برخی رویکردهای ضداسرائیلی تحریرالشام و مناقشات میان این گروه با داعش، این احتمال را مطرح می‌سازند که ممکن است اظهارات الجولانی در خصوص امکان ایجاد روابط راهبردی با تهران و شکل‌گیری طیفی از منافع مشترک چندان دور از ذهن نباشد.
برای همسایگانی مانند عراق و لبنان نیز اکنون بیش از هر چیزی این موضوع اهمیت دارد که سوریه دچار جنگ داخلی نشود و بحران این کشور به این کشورها سرریز نکند.
و اما ترک‌ها با اینکه ارتباطشان با تشکیلاتی مانند «ارتش ملی سوریه» بر همگان آشکار است، نگرانی‌هایی جدی در ارتباط با کردها دارند و برای آنکارا ایجاد یک اقلیم کردی در مجاورت مرزهایش احتمالی کابوس‌وار است. البته برخی با اشاره به تماس‌های اخیر رئیس‌جمهوری ترکیه با «دونالد ترامپ» و گفت‌وگوهای پنهانی آنان، این گمانه را مطرح می‌سازند که حامی اصلی کردها یعنی دولت آمریکا در دوره روی کارآمدن جمهوریخواهان، ملاحظات آنکارا را لحاظ خواهد کرد.
آمریکا به همراه بسیاری از کشورهای غربی تحریرالشام را در لیست گروه‌های تروریستی قرار داده‌اند و این یعنی تا زمانی که حاکمان جدید دمشق اسلحه را زمین نگذارند، حداقل در ظاهر امکانی برای مذاکرات دیپلماتیک علنی با آمریکایی‌ها نخواهند داشت.
در آمریکا و در بحبوحه تسخیر برق‌آسای سوریه، ترامپ اظهار داشته بود این جنگ ما نیست و سپس روی مساله نفت این کشور انگشت گذاشت تا نشان دهد، قصد ندارد به طور مستقیم وارد معادلات نظامی-امنیتی سوریه شود.
از سوی دیگر اسرائیلی‌ها با اینکه از سقوط رژیم متحد سابق ایران اظهار خشنودی می‌کنند اما حدود یک دهه پیش و پس از شروع ناآرامی‌های سوریه گفته بودند یک اهریمن آشنا (اسد) را به فرشته‌ای ناشناس (معارضان سوری) ترجیح می‌دهند.
هر چند اسرائیل به دنبال تصرف و ایجاد مناطق حائل بین مرزهای اراضی اشغالی با سوریه و نیز سوریه با لبنان است اما معلوم نیست از دل همسایه بحران‌زده چه تهدیدی متوجه تل‌آویو شود و احتمال پناه‌گرفتن هسته‌های اخوانی ضداسرائیلی همچون حماس در اراضی سوریه وجود دارد.
مساله دیگری که آینده سوریه و منافع بازیگران منطقه‌ای را تحت شعاع قرار می‌دهد امکان سربرآوردن دولت اخوانی از دل فرایندهایی مانند انتخابات است که این برای کشورهایی مانند مصر، امارات و عربستان معنایی کاملا متفاوت با ترکیه و قطر خواهد داشت و منجر به تقویت محور اخوانی در منطقه خواهد شد.
برچسب ها :آمریکا ، اخبار ، اروپا ، اسد ، الجولانی ، ایران ، ایران مامن ، بشار اسد ، بین الملل ، تحریرالشام ، ترامپ ، ترکیه ، تهران ، جهان ، خبر ، دمشق ، روسیه ، سوریه ، عراق ، لبنان
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0