در میانه هیاهویی که بر سر معاویه درگرفته، بساط «علوی‌کشی» از سوی تکفیری‌های حاکم بر سوریه گسترده بوده است

مجاهدین خلق هر چند طی یکی دو دهه اخیر کوشیده کارنامه تروریستی خود را پاکشویی کند و در نشست‌هایش در کشورهای غربی خود را به عنوان تنها اپوزیسیون کارآمد نظام جمهوری اسلامی جا بزند اما از مطرح شدن نامش به عنوان سازمانی دارای توان عملیاتی در ایران استقبال می‌کند

سقوط حکومت اسد به عنوان یکی از نتایج جنگ غزه، از دید بسیاری از تحلیلگران نگرانی دولت‌هایی چون عربستان، مصر و امارات را به دنبال داشته که از تقویت محور اخوانی به رهبری ترکیه و قطر در خاورمیانه احساس خطر می‌کنند.

هر چند تحرکات ترکیه و فرجام تحولات سوریه برای بسیاری شگفت‌آور بود اما برخی رسانه‌ها این تحرکات را از مدت‌ها قبل از شروع عملیات «هیات تحریر الشام» و دیگر متحدانش علیه دولت اسد زیر نظر داشتند

آنچه این روزها در گفت‌وشنودهای عمومی و رسانه‌های اجتماعی مورد توجه قرار گرفته و بازتکرار می‌شود این است که سال‌ها هزینه‌کرد در سوریه از سوی جمهوری اسلامی ایران با استدلال سرمایه‌گذاری امنیتی و دیپلماتیک و حفظ عمق استراتژیک که البته با مخالفت طیف قابل توجهی از شهروندان همراه بوده، امروز از دید بسیاری به هدر رفته است.

اسرائیلی‌ها با اینکه از سقوط رژیم متحد سابق ایران اظهار خشنودی می‌کنند اما حدود یک دهه پیش و پس از شروع ناآرامی‌های سوریه گفته بودند یک اهریمن آشنا (اسد) را به فرشته‌ای ناشناس (معارضان سوری) ترجیح می‌دهند.

در شرایطی که جنگ علاوه بر میدان در حوزه‌های دیپلماتیک و رسانه‌ای نیز بشدت داغ است، احتمال می‌رود درگیری‌های سوریه طولانی شوند و طی روزهای بعد بتوانیم از روی مواضع بازیگران منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای و آشکار شدن مطالباتشان، تصویر بهتری از آینده این منازعات و وزن بازیگران آن به دست آوریم.

به نظر می‌رسد جمهوری اسلامی ایران در مقطع کنونی که فعالیت‌های دیپلماتیک خود را شدت بخشیده، روی گزینه برخورد غیرمستقیم نظامی با اسرائیل تاکید دارد مگر اینکه حوادثی پیش‌بینی نشده واقعا تهران را به سمت رویارویی مستقیم با اسرائیل پیش برد.

هر چند آلوده شدن چند هزار دستگاه به معنای انهدام شبکه پیجری و از کار افتادن سیستم مخابراتی حزب الله نیست اما در وضعیت فعلی که تحولات منطقه و زد و خوردهای میان اسرائیل و جبهه مقاومت حالت پینگ پونگی یافته، بسیاری به پاسخ این جبهه چشم دوخته‌اند.

پس از اولین تجربه حمله مستقیم ایران به خاک اسرائیل و در شرایطی که بسیاری پیش از آن چنین اقدامی را تابو می‌دانستند، حالا بحث‌ها تا حد زیادی پیرامون چگونگی انتقام است چون انجام آن گویا تا حد زیادی قطعی است.