شناسنامه «بهاران خسته باد»؛ ترانه چپ توده‌ای که محبوب انقلابیون مسلمان شد

«بهاران خسته باد» محصول مشترکی از دکتر «عبدالله بهزادی» از اعضای حزب توده است با «کرامت دانشیان» است که همراه با «خسرو گلسرخی» در بهمن ۱۳۵۲ به جرم «خرابکاری و توطئه علیه امنیت کشور» اعدام شد.

چند هفته پس از کشته‌شدن «پاتریس لومومبا» رهبر انقلابی جنبش ملی کنگو، دکتر بهزادی «سرود بهار» را خطاب به همسر لومومبا در اسفند ماه سال ۱۳۳۹ و در هفته‌نامه «سپید و سیاه» به چاپ رساند.

چند سال بعد، دانشیان با چند بیت از این شعر سرودی ساخت که در دوره خدمت در سپاه دانش و به عنوان معلم بچه‌های مدرسه روستای «سلیران» (خوزستان- مسجد سلیمان)، سر صف، جایگزین سرود شاهنشاهی کرد.

در روزهای انقلاب، «اسفندیار منفردزاده» آهنگساز معروفِ «قیصر»، سروده دانشیان را با حداقل امکانات و با همکاری افرادی چون «پدرام اکبری»، «حسین فخار» و … در منزل و نه در استودیو تبدیل به آهنگی ماندگار کرد.