بازنده بزرگ زدوخوردهای خلیج فارس

واکنش اصلی تهران به آنچه ۲۲فروردین در نطنز اتفاق افتاد، اعلام غنی‌سازی۶۰درصدی بود. البته همچنان که روس‌ها هم گفته‌اند شاید اسرائیل تبعات انفجار نطنز را دست کم گرفته باشد چون دیروز خبر حمله به کشتی اسرائیلی حوالی فجیره امارات منتشر شد.

از دید برخی، هراس از درگیری‌ و زدوخوردهای منطقه‌ای مشابه دوره «دونالد ترامپ» به خلیج فارس بازگشته و احتمال تشدید آن وجود دارد اما این درگیری‌ها به سود کیست؟

افزایش زدوخوردها و نمایش وضعیتی بحرانی شاید بیش از همه به سود «بنیامین نتانیاهو» باشد که بعد از چهارمین انتخابات طی ۲سال، هنوز در بن‌بست کسب اکثریت پارلمانی است و دادگاهی شدنش هم مزید بر علت شده تا نیازمند مفرّی برای این وضعیت باشد.

رکوردار نخست‌وزیری در اسرائیل که تا اینجای کار بخاطر کرونا دوام آورده می‌تواند از تشدید درگیری‌ها خوشحال باشد اما برای ایران این تاثیرات شکلی دوگانه دارد.

از دید برخی ناظران، شوک غنی‌سازی۶۰درصدی اگر مذاکرات را تا قبل از انتخابات۱۴۰۰به نتیجه‌ای برساند موقعیت تکنوکرات‌ها را تحکیم خواهد بخشید. شاید به همین خاطر است که «حسین شریعتمداری» مدیرمسئول کیهان مدعی شده، انفجار نظنز بخاطر روی ریل انداختن مذاکرات وین بود.

به گزارش ایران مامن، روی دیگر سکه ماجرا، شکست مذاکرات است که احتمال روی کار آمدن دولت نظامی و شدت عمل مقابل غرب را افزایش می‌دهد.

و اما بازنده بزرگ تشدید درگیری‌ها دولت بایدن خواهد بود که همزمان با تحمل فشار صهیونیست‌ها، بخاطر به‌هم ریختگی اوضاع خلیج فارس با چالش‌های تازه‌ای مواجه می‌شود. در مواجهه با ایران هم دولت بایدن یا مجبور به چشم‌پوشی از گام‌های روبه‌جلو تهران و اعطای امتیازات بیشتر خواهد بود یا به انتظار چانه‌زنی با دولتی خواهد نشست که در سیاست اعلانی، غرب و آمریکا را دشمن قسم‌خورده و غیرقابل سازش می‌شناسد.