سورپرایز روز تنفیذ؛ پزشکیان بعد از تحلیف هم ما را شگفت‌زده‌ می‌کند؟

انتصاب «محمدرضا عارف» به معاون اولی دولت چهاردهم، خیلی‌ها را شگفت‌زده کرد زیرا نه از نظر سن و سال با معیارهای اعلانی «مسعود پزشکیان» و شورای راهبری او به ریاست «محمدجواد ظریف» همخوانی داشت و نه در قیاس با گزینه‌هایی مانند «علی طیب نیا» یا «علی لاریجانی» و حتی خود ظریف طی روزهای گذشته نامش برای این پست مطرح شده بود.

در جریان رقابت‌های انتخاباتی نیز برعکس ظریف یا «محمدجواد آذری جهرمی» کمتر نامی از عارف ۷۳ساله شنیده می‌شد.

با این حال، پس از تنفیذ و در روزی که «محسن حاجی میرزایی» وزیر آموزش و پرورش دولت روحانی به عنوان رئیس دفتر پزشکیان معرفی شد، نام عارف از لیست نامزدهای معاون اولی بیرون آمد؛ لیستی که در آن به جز نام‌های ذکر شده حتی از «محسن هاشمی»، «حسین مرعشی»، «محمد مخبر»، «محمد اسلامی» و … نیز یاد می‌شد.

بعد از ماجراهای مربوط به ادعای فرزند عارف مبنی بر بهره‌مندی از «ژن خوب» و نیز ناکامی‌های عارف در مجلس دهم که نتوانست برای ریاست مجلس از سد لاریجانی بگذرد، برخی از فرسایش مقبولیت عمومی و فعالیت عارف در عرصه سیاسی سخن گفته و نهایت کنشگری وی را تداوم حضور در مجمع تشخیص مصلحت نظام می‌دیدند.

به گزارش ایران مامن، بالا و پایین‌های سیاست در ایران اما سرنوشت دیگری را برای معاون اول دولت دوم خاتمی رقم زد و وی بعد از بازیگری سیاسی ناموفق در تشکیلات جمعی اصلاح‌طلبان و نیز مجلس دهم که باعث شد در آن مجلس مستقلین و معتدلین از اصلاحاتی‌ها فاصله گرفته و به اصولگرایان سنتی از جنس لاریجانی متمایل شوند، بار دیگر به صدر توجهات بازگشت.

از دید حامیان و موافقان این انتصاب، تجارب عارف در قوه مجریه و شخصیت آرام و کم‌حاشیه وی یکی از محسنات و امتیازاتش برای معاون اولی به شمار می‌رود ضمن اینکه از مناسبات نزدیک و هماهنگی با پزشکیان برخوردار است.

مرتبط:

پوست گردو برای دست راست رئیس جمهور

دعوا بر سر سبد آرا و اتهام قوم‌گرایی در انتخابات

دموکراسی منهای حزب؛ رویارویی دولت آفتاب و سایه

با این حال نمی‌توان از این واقعیت گذشت که پزشکیان در مجلس نیازمند همکاری اقلیت مستقل‌ها است که شمار قابل توجهی از آنان بیش از آن که نزدیک به جریان اصلاحات باشند، به چهره‌ای چون لاریجانی نزدیکند ضمن این که پزشکیان از همکاری نزدیک «محمدباقر قالیباف» در راس مجلس دوازدهم هم بی‌نیاز نیست.

در کنار نواصولگراها و اصولگرایان سنتی، طیف‌های مختلف اصلاحات از اتحاد ملت تا کارگزاران و نیز اعتدالیون را نیز باید قرار داد تا ببنیم به جز ملاک‌های شورای راهبری مانند جوان و جدید بودن یا شاخص‌هایی نظیر زن بودن و تعلق به اقلیت‌ها، وی با چه دردسرهایی برای چیدن کابینه روبرو است تا هم به وعده‌هایش در این زمینه عمل کرده باشد و هم اولین گام عملی را جهت ایجاد وفاق سیاسی بردارد.

با این اوصاف بسیاری چشم به تحولات بعد از تحلیف در روز سه شنبه نهم مرداد دوخته‌اند تا ببیند پزشکیان با این معادلات سیاسی چه کابینه‌ای را برای گرفتن رای اعتماد راهی مجلس خواهد کرد.

به گزارش «آرمان ملی»  از آنجایی هم که پزشکیان بارها از تجربه موفق دولت اصلاحات صحبت کرده و گفته می‌خواهد همان شرایط و دوران را زنده کند به نظر می‌رسید که برای این مهم از رئیس سابق خود مشورت بخواهد. به این ترتیب پس از پایان مراسم تحلیف برای معاون اولی نامی بیرون آمد که استقبال بسیاری از اصلاح طلبان را نیز به همراه داشت.

به نوشته این روزنامه اعتدالی، بسیاری در پیام‌های تبریک به عارف سابقه مدیریت موفق وی در دولت اصلاحات را مدنظر قرار داده‌اند و این مهم نشان می‌دهد که عارف به جهت توانایی و کارآمدی با نظر کارشناسی و هوشمندی دکتر پزشکیان به این سمت گماشته شده است. کافی است صرفا نگاهی به آمارهای اقتصادی دولت دوم اصلاحات بیندازیم که مشخص شود آن دوره طلایی با رشد اقتصادی ۸ درصد و رشد صنعتی ۱۱ درصد چگونه گذشت. قدر مسلم نیز این مدیریت عارف بود در یک هماهنگی با سید محمد خاتمی و همکاری با دولت توانست عملکردی رقم بزند که حتی بسیاری از اصولگرایان نیز آن دوره را مثبت و موثر تلقی کنند.

«خراسان» نیز در این باره نوشت: برخی انتصاب عارف به عنوان معاون اول رئیس جمهور پزشکیان را حاصل حضور ۹۰ دقیقه‌ای سید محمد خاتمی در دو شب قبل در پاستور می‌دانند. خاصه این که رئیس جمهوری اسبق بعد از ۱۹ سال به ریاست جمهوری رفته بود. همچنین انتخاب عارف به معاون اولی را می‌توان این گونه تفسیر کرد که دولت مسعود پزشکیان دولت سوم روحانی نخواهد بود و اگر قرار بر تشبیه باشد به دولت خاتمی می ماند اگرچه خود تاکید کرده دولت اول مسعود پزشکیان خواهد بود نه دولت سوم روحانی یا خاتمی یا دیگری.