اوایل تابستان پارسال بود که رییس اتحادیه بارفروشان به یکی از خبرگزاری‌ها گفت ۲۰ درصد مردم توان خرید میوه را ندارند و حالا با تورم ۳۰ تا ۴۰ درصدی از آن زمان تا اکنون، قطعا از شمار میوه‌خورها کاسته شده است.

در حالی که برخی رسانه‌ها در روزهای اخیر به نقل از فعالان صنعتی از زیان روزانه دست کم پنج هزار میلیاردی به خاطر تعطیلی‌های اجباری خبر داده‌اند و ارزش پول ملی هم روز به روز در حال آب رفتن و دلار در آستانه ورود به کانال هشتاد هزار تومانی است، گویا چاره‌ای هم جز گریه کردن باقی نمانده

در شرایطی که نیاز حیاتی کشور تامین سرمایه برای توسعه زیرساخت‌ها به میزان مورد نیاز است، پافشاری طرفداران دوری از مذاکره و گریز از رفع تحریم و جنگ‌طلبان داخلی که برای هجوم به سوریه و تل آویو و حیفا تجمع برگزار می‌کنند تامل‌برانگیز به نظر می‌رسد.

یکی از مهم‌ترین ناترازی‌های اقتصادی در ایران، عدم تناسب بین درآمدها و هزینه‌های دولت و خانوارها است. دولت به دلیل وابستگی به درآمدهای نفتی و نوسانات قیمت جهانی نفت، با کسری بودجه مواجه است.

از هر ۱۰۰ مرگ پانزده مرگ ناشی از آلودگی است. وقتی در معرض آلودگی قرار می‌گیریم روی ریه اثر گذاشته، جذب خون شده و باعث بیماری‌ها شده و باعث ناتوانی و مرگ‌ومیر می‌شوند.

آنچه این روزها در گفت‌وشنودهای عمومی و رسانه‌های اجتماعی مورد توجه قرار گرفته و بازتکرار می‌شود این است که سال‌ها هزینه‌کرد در سوریه از سوی جمهوری اسلامی ایران با استدلال سرمایه‌گذاری امنیتی و دیپلماتیک و حفظ عمق استراتژیک که البته با مخالفت طیف قابل توجهی از شهروندان همراه بوده، امروز از دید بسیاری به هدر رفته است.

اسرائیلی‌ها با اینکه از سقوط رژیم متحد سابق ایران اظهار خشنودی می‌کنند اما حدود یک دهه پیش و پس از شروع ناآرامی‌های سوریه گفته بودند یک اهریمن آشنا (اسد) را به فرشته‌ای ناشناس (معارضان سوری) ترجیح می‌دهند.

فرایند بازگشت کالابرگ و جایگزینی یارانه نقدی مخالفان و موافقان خاص خود را دارد

در شرایطی که برخی از تبعات امنیتی استفاده از دوربین‌های نصب شده در شهرها برای بگیر و ببند علیه بی‌حجابان و افشای موقعیت این دوربین‌ها احساس نگرانی کرده و گروهی می‌گویند جریمه‌های چند ده میلیونی به هیچ وجه با اوضاع اقتصادی ملت همخوانی ندارد، به نظر می‌رسد این قانون از جنبه‌های مختلف بی‌حجابان و باحجاب‌های دغدغه‌مند را در کنار هم قرار داده و وضعیتی بی‌سابقه را از نظر سیاسی و اجتماعی پدید آورده است.

در شرایطی که جنگ علاوه بر میدان در حوزه‌های دیپلماتیک و رسانه‌ای نیز بشدت داغ است، احتمال می‌رود درگیری‌های سوریه طولانی شوند و طی روزهای بعد بتوانیم از روی مواضع بازیگران منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای و آشکار شدن مطالباتشان، تصویر بهتری از آینده این منازعات و وزن بازیگران آن به دست آوریم.