«اکثر خانوارها ترجیح می‌دهند لوازم خانگی‌شان را تا جایی که می‌توانند تعمیر کنند و تن به ریسک خرید کالای نو ندهند»؛ این واقعیتی است که طی یکی دو سال گذشته بارها درباره آن نوشته و صحبت شده است. دلیل آن هم واضح است؛ اول گرانی شدید این لوازم و دوم ترس از خرید کالاهای ایرانی

تورم بی‌حساب‌وکتاب، آشفتگی بازارها و نبود حداقلی از ثبات در چشم‌انداز اقتصادی کشور نمودی از یک بی‌نظمی و آنارشی منظم است. در این شرایط بسیاری از مردم و فعالان اقتصادی چشم به مذاکرات وین دوخته‌اند تا شاید از خارج مرزها فرجی حاصل شود.   در این اوضاع نابسامان، یکی از بی‌حساب‌ترین مخارج خانوارها مربوط به