اوضاع عجیب بازار لوازم خانگی

«اکثر خانوارها ترجیح می‌دهند لوازم خانگی‌شان را تا جایی که می‌توانند تعمیر کنند و تن به ریسک خرید کالای نو ندهند»؛ این واقعیتی است که طی یکی دو سال گذشته بارها درباره آن نوشته و صحبت شده است. دلیل آن هم واضح است؛ اول گرانی شدید این لوازم و دوم ترس از خرید کالاهای ایرانی برای آن‌هایی که به کل از خرید اجناس خارجی دست شسته‌اند.

اواسط تابستان بود که سخنگوی اتحادیه فروشندگان لوازم یدکی خودرو و ماشین آلات تهران اعلام کرد بسیاری حتی پول تعمیر خودروشان را ندارند و ترجیح می‌دهند از آن استفاده نکنند. تعمیر موتور پراید دست کم ۵ تا ۶ میلیون تومان هزینه دارد. این شرایط باعث می‌شود که در بازار لوازم یدکی رکود به وجود بیاید‌.

هر چند این موج استیصال هنوز آن‌طور که باید به بازار لوازم خانگی نرسیده اما ناتوانی اکثریت در تامین هزینه تعمیر لوازم خانگی یا خرید اجناس دست دوم چندان دور از ذهن نیست.

اواخر مهرماه نایب رییس اتحادیه سمساران در گفت‌وگو با «ایلنا» اظهار داشت: در مورد جهیزیه دیده می‌شود که اقلام زیادی از جهیزیه خود را از واحدهای صنفی سمساری و فروشندگان کالای دست دوم خریداری می‌کنند. حتی برای خرید جهیزیه دست دوم هم قدرت خرید وجود ندارد، خرید جهیزیه حتی دست دوم شاید حدود ۱۰۰ میلیون تومان پول بخواهد.

با این اوصاف، برای بسیاری از خانوارهای کم‌درآمد پیش می‌آید که ناگزیر از خرید لوازم خانگی نو می‌شوند. بسیاری از این خانوارها به دلیل بی‌اعتمادی به خرید آنلاین و فروشندگانی مانند «دیجی کالا»، راهی بازارهایی مانند سه‌راه «امین حضور» می‌شوند.

به گزارش ایران مامن، یکی از اولین نکاتی که نگاه این خریداران را جلب می‌کند وفور محصولاتی مانند ال جی و سامسونگ در مغازه‌های پرتعداد این بورس لوازم خانگی است.

برخی فروشندگان در پاسخ به این سوال که مگر تحریم نیستیم؟ مگر دستور ممنوعیت واردات لوازم خانگی کره‌ای صادر نشده؟ و … می‌گویند «خودشان» وارد می‌کنند و بازار پر است از اجناسی که حتی بعضی شرکت‌ها آن را برای چند سال ضمانت می‌کنند.

حتی خیلی از مغازه‌ها تابلو و بنر و شبرنگ‌های ال جی و سامسونگ را تغییر نداده‌اند و اتفاقا رفتنِ نمایندگی‌های رسمی اجناس کره‌ای، وضعیت سودآورتری را برای فروشندگان ایرانی این کالاها ایجاد کرده است.

در این بازار البته اکثر فروشندگان مدعی می‌شوند که کالای آن‌ها اصل است و بسیاری لوازم خانگی متفرقه را با مارک ال جی و سامسونگ می‌فروشند.

و اما خریدارانی که به اجبار و بعضا برای حمایت از تولیدات وطنی به سمت لوازم خانگی ایرانی می‌روند با پیچیدگی‌های دیگری دست به گریبان می‌شوند.

این دست از خریداران کافی است بخواهند یک یخچال فریزر دو قلو معمولی را انتخاب کنند. سوای از اینکه باید ۲۰ تا ۳۰ میلیون را برای این خرید کنار بگذارند با محصولاتی روبرو هستند که انتخابشان را تبدیل به سرگیجه می‌کند و نکته جالب اینکه از یک فروشگاه به فروشگاه دیگر یک کالا با خدمات پس از فروشِ یکسان، تا ۵ میلیون تومان قیمت متفاوت دارد.

به قول خیلی از فروشندگان و خریدارانی که در مورد خریدشان در اینترنت نظر داده‌اند، کیفیت کالاهای ایرانی با شانس و اقبال خریداران ارتباط مستقیمی دارد و حالا همین کالاها دچار سونامی گرانی شده‌اند.

به گزارش روزنامه «اعتماد»، نوسانات اخیر در قیمت‌ لوازم خانگی در شرایطی رخ داده که اتفاق خاصی در بازار راکد لوازم خانگی نیافتاده است؛ چرا که بخش تقاضا همچنان قدرت خرید کافی برای خرید ندارد و افراد از تعمیر یا خرید محصولات دست دوم استقبال بیشتری می‌کنند.

«اکبر پازوکی» رییس اتحادیه فروشندگان لوازم خانگی، درباره رشد قیمت لوازم خانگی به «اعتماد» گفته است: افزایش قیمت محصولات مربوط به سیاست‌های درون‌بنگاهی می‌شود و هر بنگاهی می‌تواند با توجه به هزینه‌های خود درخواست افزایش قیمت بدهد. چند شرکت مختلف اخیرا درخواست افزایش قیمت داشته‌اند. به عنوان مثال شرکت «نیک‌کالا» درخواست افزایش ۲۰درصدی قیمت بخاری را داشته، شرکت «آبسال» درخواست ۱۳درصد افزایش قیمت روی کولرهای آبی خود را داشته و شرکت «الکترواستیل» و «امرسان» هم بین ۵ تا ۱۰ درصد روی یخچال‌های خود افزایش قیمت داشته‌اند.

به گفته رییس اتحادیه فروشندگان لوازم خانگی در حالی‌ که ۷۰درصد مواد اولیه ساخت برخی از محصولات لوازم خانگی نظیر مس، فولاد، مواد پتروشیمی، آلومینیوم و … در داخل کشور تولید می‌شود اما در بورس کشف قیمت می‌شود و آن را به قیمت جهانی به تولیدکننده داخلی می‌فروشند اما متاسفانه با قیمت جهانی همه این مواد محاسبه می‌شوند؛ این در حالی است که با ریال دستمزدها پرداخت می‌شود.

وی افزوده است: بر اساس داده‌های غیررسمی، میزان گردش مالی صنعت لوازم خانگی شش میلیارد دلار برآورد می‌شود و میزان صادرات لوازم خانگی حدود ۳۰۰ میلیون دلار است که طبق برنامه وزارت صمت تا سال ۱۴۰۴ تراز صنعت لوازم خانگی باید مثبت شود.

نکته ای که پازوکی به آن اشاره کرده این است که امروز رقبای تولیدکنندگان لوازم خانگی خودشان هستند؛ این در حالی است که به نظر می‌رسد رقابت تولیدکنندگان داخلی به خاطر انحصارات موجود در تولید و بازار لوازم خانگی بیشتر جنبه منفی داشته است؛ از دید خریداران، یک تولیدکننده مانند «الکترواستیل» ترجیح می‌دهد همچنان از مواد اولیه بی‌کیفیت و شمایل بدشکل در تولیداتش استفاده کنند، یکی مانند «دیپوینت» با وجود طراحی نسبتا مناسب، از خدمات پس از فروش و پاسخگویی کم می‌گذارد، دیگری مانند «اسنوا» از موتورهای گوش آزار استفاده می‌کند و …