سلام استاد عزیزم؛ استاد همیشه آرام، مهربان، عمیق و تا حد زیادی نگران… نگران از آینده ایران؛ غم از دست دادن تو غمی نبود که به این راحتی در باورمان بگنجد اما چه می‌توان کرد با تقدیر حق‌تعالی تو رفتی و ما ماندیم و میراث ارزنده تو که همان ضرورت راهبردی «خوداتکایی» و «خودیاری» در