رهبر اوکراین بیش از انگلیسی‌ها البته به کشورهایی مانند فرانسه و لهستان و ... چشم دوخته تا به دلیل احساس خطر از روسیه وی را تنها نگذارند.

نگاهی به وقایع چند روز اخیر نشان می‌دهد بسته شدن باب مذاکرات رفع تحریم‌ها و عیان شدن این واقعیت که گویا قرار است اگر جنگی درنگیرد، لااقل تا پایان دوره ترامپ با کاهش روز به روز درآمدهای نفتی و افزایش قید و بندهای روابط خارجی سر کنیم، نگاه‌ها را از منشاهای بیرونی نابسامانی‌ها به سمت دلایل داخلی چرخانده اما ...

باید دید که ترامپ در برابر اقدام جمهوری اسلامی در رد پیشنهاد وی چه خواهد کرد و آیا خود پیشگام تماس با تهران خواهد شد؟

این دوباره ترامپ است که به کاخ سفید بازگشته و می‌گوید «صلح و اتحاد» را در جهان ایجاد خواهد کرد و اگر بتوان با خودِ وی به توافق رسید، دیگر به نظر می‌رسد کسی در ایالات متحده نخواهد آن را به هم بزند

در شرایطی که نیاز حیاتی کشور تامین سرمایه برای توسعه زیرساخت‌ها به میزان مورد نیاز است، پافشاری طرفداران دوری از مذاکره و گریز از رفع تحریم و جنگ‌طلبان داخلی که برای هجوم به سوریه و تل آویو و حیفا تجمع برگزار می‌کنند تامل‌برانگیز به نظر می‌رسد.

تمایل به بازگشایی مذاکرات با ایران از سوی طرف غربی هم به چشم می‌آید.

با توجه به شرایط سیاسی آمریکا و چیدمان تیم سیاست خارجی که احتمالا در دوره ترامپ زمام امور را به دست خواهند گرفت، مذاکرات پنهان احتمالی به تنهایی راه به جایی نخواهد برد و علاوه بر لابی‌های یهودی، مخالفان سرسختی در کنگره و دولت خواهد داشت.

هر چند سخنگوی دولت چهاردهم در روز پیروزی ترامپ اعلام داشت نتیجه انتخابات آمریکا ارتباط مستقیمی با ما ندارد اما مشخصا دیگر اوضاع برای ایران مانند قبل نخواهد بود

اگر روزی امارات پرونده این جزایر را به شورای امنیت ارجاع دهد، این شورا می‌تواند آن را به دیوان بین المللی دادگستری ارجاع دهد؛ موضوعی که با وتوی چین و روسیه نیز به نظر نمی‌رسد مواجه باشد.

خودداری پزشکیان از ذکر نام موسوی که هنوز برای طیفی از اصلاح‌طلبان «قهرمان سیاسی» به حساب می‌آید با انتقاد و گلایه‌های متعددی از سوی آنان همراه شد.