برقراری آتش‌بس در اراضی اشغالی، کاهش دامنه بحران اوکراین و آمدن طرف‌های درگیر این بحران پای میز مذاکره می‌تواند موانع چانه‌زنی میان ایران و غرب را کاهش دهد.

رویکردهای چهره‌هایی که به مجلس راه یافته‌اند از تداوم مخالفت‌ها با مذاکرات هسته‌ای و کورتر شدن گره پرونده‌هایی چون FATF حکایت دارد.

در این شرایط بسیاری بر ضرورت راه اندازی خط تماس مستقیم میان دو طرف تاکید دارند نظیر کانالی که در بحبوحه بحران موشکی کوبا میان کاخ سفید و کرملین ایجاد شد.

مهم‌ترین نقطه افتراق ایران با استانداردهای کارگروه ویژه اقدام مالی که بر ارتباطات مالی و تجاری بین‌المللی سایه انداخته، مربوط به بند یا توصیه شماره 19 است.

از دید طیفی از ناظران هر چند داعش مسئولیت این حوادث را برعهده گرفته و نحوه عملیات تروریستی مطابقت زیادی با اقدامات مسبوق به سابقه تروریست‌های تکفیری دارد اما نمی‌توان نقش اسرائیلی‌ها را نادیده گرفت.

در تهران شاید کمتر از تهدید بستن تنگه هرمز استفاده شود زیرا صدها کیلومتر دورتر از خاک ایران بسیاری منافع غربی‌ها را در دریای سرخ زیر تیغ می‌بینند.

برخی تحلیلگران رفتارهای مسکو را در چارچوب زمینه‌سازی برای ورود به عصر پساجنگ اوکراین مورد بررسی قرار می‌دهند؛ جایی که مسکو تصور می‌کند در آن ایران به دلیل نیاز به اقلامی مانند سوخوهای روسی و آلوده شدن در جنگ اوکراین که تنش‌ها میان تهران و غرب را افزایش داده به هیچ قیمتی از کرملین رویگردان نخواهد شد خصوصا اینکه «شرق‌گرایی» تبدیل به ریل اصلی سیاست خارجی ایران شده است

از دید بسیاری سرنوشت توافق هسته‌ای تا حد زیادی بسته به تحولات داخلی آمریکا و سرنوشت انتخابات ۲۰۲۴ است که در تازه‌ترین رویدادهای مربوط به آن «دونالد ترامپ» مهم‌ترین چهره سیاسی که ادامه حضور دموکرات‌ها در کاخ سفید را تهدید می‌کند، خود را با قید و بندهای بیشتری مواجه می‌بیند

فرانس پرس مدعی شده ایران برنامه هسته‌ای خود را توسعه و همکاری با آژانس را کاهش داده اما قدرت‌های غربی پس از درگرفتن جنگ غزه از ترس تشدید تنش‌های خاورمیانه، تمایلی به سختگیری در قبال تهران ندارند

آمریکا بخش قابل توجهی از نیازهای نفتی خود را تولید می‌کند و واردات نفتی از خلیج فارس به تنها ۹٪ از کل نیاز واشنگتن محدود شده است. در مقابل، وابستگی چین به نفت خلیج فارس افزایش یافته و بیش از ۵۰٪ واردات نفتی پکن از این منطقه تامین می‌شود.