اساسا با جکسونیست‌هایی مثل ترامپ -البته با تسامح- در برخی از موضوعات راحت‌تر می‌توان مذاکره کرد. دلیلش هم آن است که آنها دوست دارند به طور بی‌واسطه وارد مذاکره شده و بیخود و بی‌جهت به بقیه (در اینجا اروپا، روسیه و چین) حق دلالی ندهند.

توسعه زمانی رخ می‌دهد که پیوند جامعه و دانشگاه برقرار شود

در روزهایی که گذشت بسیاری از خسارت حضور پوششی‌ها در انتخابات گفتند و نوشتند

پزشکیان یا جلیلی در صورتی به پیروزی خواهند رسید که بتوانند تصویری متفاوت و کاریزماگونه از خود ارایه و به جامعه القا کنند که در سطح جایگاه ریاست جمهوری هستند و صرفا دلخوش به رای تشکیلاتی نباشند.

در یکی از نیایش هایش بعد از انتخاب شدن به عنوان نماینده مردم تهران می گوید: «خدایا! مردم آنقدر به من محبت و مرا از باران لطف خود سرشار کردند که به راستی خجلم و آنقدر خود را کوچک می بینم که نمی توانم از عهده خدمت به آنان به درآیم.»

فضای سیاسی کشور که به سرعت وارد فاز انتخاباتی شده، مستعد به وجود آمدن پدیده‌های انتخاباتی است.

بخش زیادی از فضای تنش میان ایران و اعراب در تمام سال های بعد از انقلاب بیشتر از آنکه ریشه­ های «درون­زا» داشته باشد، «برون­زا» بوده است. درست است که بالاخره ایرانیان با اعراب تضادهای تاریخی داشته ­اند و یا به جهت مذهبی وجود تفاوت ها غیرقابل کتمان است اما این تضادها در همه قرن های اخیر وجود داشته منتها تا به این حد عامل تنش نبوده است

اگر می‌بینید چیزهای جزئی زیادی اذیت‌تان می‌کنند و شما را به واکنش وا می‌دارند وقتش رسیده یک نگاهی به لیست هدف‌های زندگی‌تان بیاندازید

دین در اسرائیل با چالش هایی از طرف جناح چپ، هم یهودی و هم اعراب و هم دُروزی، روبروست که به طور کلی، ملی گرایی سکولار را ترجیح می دهند

نامزدهای انتخاباتی که همه آنها در سخنرانی‌ها و بیانیه‌های گوناگون به اشکال و انواع مختلف بر تعالیم دینی تاکید می‌کنند، توانایی عبور از عقیل‌های خود را دارند؟