نمی‌دانم از کی خبر مرگ این‌قدر برای‌مان عادی شده‌است. خبر مرگ همکار فرهنگی را می‌خوانیم چند پیام تسلیت مجازی می‌فرستیم و گمان می‌کنیم درد و رنج و بیماری و مرگ و بی‌عدالتی فقط برای همسایه ‌است. خبر مرگ دانش‌آموزان را دست به دست می‌چرخانیم و سقوط نوجوان کولبر از صخره‌ها‌ی بی‌عدالتی آموزشی را دهان به

افت و خیزهای پیاپی شاخص بورس طی ماه‌های گذشته از محورهای مهم گزارش رسانه‌های فارسی زبان داخلی و خارجی بود. در حالی که رسانه‌های اقتصادی، بیشتر به تحلیل دلایل این افت و خیز می‌پرداختند، سایر رسانه‌ها براساس رویکرد و گفتمان اصلی حاکم بر آن‌ها، از ظن خود به قضاوت ماجرا می‌نشستند. اکنون نیز با افت

شیوع کرونا در آخرین سال سده ۱۴شمسی، محرم متفاوتی را رقم زده است. امسال بسیاری از مراسم جمعی و آیین‌های عزاداری به اقتضای شرایط، لغو یا با تغییر صورت و شکل مواجه شد؛ تغییری که می‌توانست درکنار شکل و فرم، محتوای عزاداری را هم متناسب با نیاز واقعی جامعه، اصلاح کند. البته هنوز می‌توان به

به گزارش ایران مامن ، افشاگری و ادعاهای شمار قابل توجهی از زنان در خصوص مواجهه با آزار یا حتی تجاوز جنسی از سوی مردانی که زمانی به آنها اعتماد داشتند، موجی از واگویه‌، زمزمه، زجرنامه و حتی لعن و نفرین و فحاشی را در فضای مجازی به راه انداخته که تامل در مورد هر یک از آن‌ها، درسی

قطار کنکور ۹۹ نیز با بیش از یک میلیون مسافر و البته چندین برابر خانواده و معلمین و دست‌اندرکاران نگران به خط پایان خود رسید. با همه‌ی اما و اگر‌هایش در شرایط دشوار کرونایی، با حرف و حدیث‌هایی پیرامون لو رفتن سوالات و در غیاب عده‌ای که اسم نوشتند اما به هر دلیل کنکور ندادند.

ماه‌ها است ویروس ذره‌ای کرونا همه مرزهای جهان را درمی‌نوردد؛ بحرانی که بخاطر ماهیتش، علاوه بر زندگی فردی، جنبه‌های مختلف حیات و مناسبات اجتماعی را با تغییراتی جدی و بدیع در سراسر جهان مواجه کرده است؛ از تغییر سبک و سیاق خرید مایحتاج خانه تا کار کردن و سفرکردن و نحوه مراقبت از سلامت و

به راستی از کودکان چه می خواهیم و چه انتظاری داریم؟ آیا برای ما به عنوان والدین همین کافی است که کودکان ما در چهار عمل اصلی مثل ماشین حساب عمل کنند؟ این که نابغه و تیزهوش نامیده شوند کفایت می کند!؟ گیریم که فرزند ما قادر به ضرب یک عدد چند رقمی در یک

هفته گذشته “پینار گولتکین” دانشجوی سال آخر رشته اقتصاد در  شهر “موغله” در ترکیه به دست پارتنر سابق‌اش کشته شد. این قتل  موجی از اعتراض و تظاهرات در شهرهای ترکیه را پدید آورد. خانواده پینار خبر ناپدید شدن او را به پلیس اطلاع دادند و چند روز بعد جنازه نیم‌سوخته او در بشکه‌ای که با

طی ۱۶ شب گذشته در کشور سرسبز بلغارستان واقع در اروپای شرقی، جوانان جنبشی اعتراضی به راه انداخته‌اند که می‌تواند برای دیگر کشورها بسیار عبرت‌آموز باشد. از ساعت ۸ تا ۱۰.۳۰ شب جوانان بلغاری در مکانی مشخص اعتراض خود را به شکلی قابل تامل بروز می‌دهند. به گزارش ایران مامن ، پلیس نیز در راستای

چندی پیش بود که سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) فراخوان پیوستن به «شهر یادگیرنده» را منتشر کرد. هدف از ایجاد این شبکه، ارتقای یادگیری مادام‌العمر و افزایش سطح آگاهی شهروندان در جهت ایجاد شهرهای یادگیرنده پایدار از طریق توانمندسازی فردی و اجتماعی، توسعه اقتصادی و پیشرفت فرهنگی، و توسعه پایداراست. به گزارش