عضویت در شانگهای؛ هدیه‌ای از پکن و مسکو برای ریاست‌جمهوری رئیسی
جمهوری اسلامی ایران پس از ۱۵ سال ماندن پشت درهای بسته پیمان شانگهای، بالاخره توانست به عنوان عضو دائم به «ناتوی شرقی» راه یابد. ایران بعد از مخالفت اعضا و در واقع دو قدرت شرقی با عضویت دائمش در سازمان همکاری شانگهای در سال ۲۰۰۶، سال ۲۰۱۵ یعنی همزمان با انعقاد برجام هم با
جمهوری اسلامی ایران پس از ۱۵ سال ماندن پشت درهای بسته پیمان شانگهای، بالاخره توانست به عنوان عضو دائم به «ناتوی شرقی» راه یابد.
ایران بعد از مخالفت اعضا و در واقع دو قدرت شرقی با عضویت دائمش در سازمان همکاری شانگهای در سال ۲۰۰۶، سال ۲۰۱۵ یعنی همزمان با انعقاد برجام هم با درِ بسته این سازمان مواجه شد.
این در حالی است که هند و پاکستان که بعد از ایران به عضویت ناظر شانگهای درآمدند، ۴ سال پیش توانستند بعد از روسیه، چین، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان و نیز ازبکستان هفتمین و هشتمین کرسی عضویت دائم را به دست آورد.
هر چند مبنا و کارکرد پیمان شانگهای در سال‌های پس از فروپاشی شوروی، بیشتر امنیتی تعریف می‌شد اما در ادامه رقابت‌های استراتژیک با غرب، فازهای گوناگون همکاری‌های اقتصادی و تجاری برای آن تعریف شد.
با توجه به مشکلات ناشی از تحریم‌های غرب و به خصوص آمریکا علیه ایران، برخی کارشناسان می‌گویند توافقنامه‌های اقتصادی شانگهای می‌تواند تا حدی از شدت این فشارها بکاهد.
گروهی حتی می‌گویند شورای همکاری‌های بانکی شانگهای در وضعیت قرار گرفتن ایران در لیست سیاه FATF و بن‌بست‌های مبادلات مالی شاید بتواند گره‌هایی را از کلاف پیچیده چالش‌های اقتصادی بگشاید. بر همین اساس وزیر امور خارجه اظهار داشته مردم آثار اقتصادی عضویت در سازمان شانگهای را خواهند دید.
از زاویه‌ای دیگر، شماری موافقت مسکو و پکن با ورود ایران به باشگاه شانگهای را به چشم هدیه‌ای به مناسبت ریاست‌جمهوری رئیسی و یکدست شدن قدرت در ایران در راستای راهبرد گرایش به شرق می‌بینند.
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0