آموزش و پرورش؛ سوزن مجلس و سنت نانوشته کابینه

پس از آنکه «حسین باغگلی» اولین وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش در ۸۳ روز پیش رای اعتماد مجلس را کسب نکرد، طبق قانون رییس جمهوری سه ماه فرصت داشت گزینه دوم را ارائه دهد.

«مسعود فیاضی» دومین گزینه سیدابراهیم رئیسی و از دید خیلی‌ها ضعیف‌تر از باغگلی بود که او هم رای نیاورد و با مخالفت ۱۴۰ نماینده مواجه شد.

به این ترتیب، سنتی نانوشته که در جریان رای اعتماد به کابینه دولت‌ها شکل گرفته بود، ادامه یافت و سوزن مجلس این بار روی وزارت آموزش و پرورش گیر کرد.

به گزارش ایران مامن، بر حسب سنت مزبور، در دولت‌های مختلف کار تکمیل کابینه ممکن است در همان ابتدا به انجام برسد مانند دولت‌های اول میرحسین موسوی و مرحوم هاشمی و ۲ دولت سیدمحمد خاتمی که همه اعضا رای اعتماد گرفتند. در غیر این صورت یک وزارتخانه به پاشنه آشیل دولت تبدیل شده و وزرای پیشنهادی برای کسب رای اعتماد به مشکل برمی‌خورند.

وزارت نفت در دولت اول احمدی نژاد دچار این وضعیت شد که در نهایت چهارمین گزینه وی یعنی «سیدکاظم وزیری هامانه» توانست رای اعتماد مجلس هفتم را به دست آورد که البته او هم در ادامه از دولت نهم کنار رفت.

وزارت ورزش و جوانان و نیز علوم در دولت‌های روحانی برای او مشکل‌ساز شد و کش‌وقوس‌های فراوانی بر سر این دو وزارتخانه شکل گرفت.

در ادامه دردسرهای روحانی برای وزارت علوم در دولت یازدهم، او در دولت دوازدهم سکان این وزارتخانه را به «منصور غلامی» سپرد که گفته شده گزینه بیست و یکم روحانی بوده است.

البته بسیاری از جمله طرفداران دوآتشه رئیسی مقصر استمرار این سنت را خود رئیس‌جمهوری می‌دانند چرا که در هر دو پیشنهادش برای آموزش و پرورش ضعیف‌ترین‌ها را به مجلس معرفی کرده و شاید اگر «علیرضا کاظمی» سرپرست این وزارتخانه را به بهارستان فرستاده بود در فضای همسویی مجلس با پاستور، حلقه کابینه در ۲۵ آبان تکمیل می‌شد.