امیر حمزه نژاد
بیایید با اتوها به گردش نرویم
در روزگاری قرار گرفته‌ایم که تراپی یا روان‌درمانی از اهمیت زیادی برخوردار شده است یا دست کم در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها این طور به نظر می‌رسد.
به گفته رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره، نزدیک به ۶۰ درصد مردم دچار یکی از اختلالات روانی هستند. همین سازمان در سال جاری نرخ ۴۵ دقیقه مشاوره و دریافت خدمات روانشناسی با یک کارشناس ارشد روان شناسی را ۲۳۰ هزار تومان و مشاوره با یک دکتر روانشناس را ۲۷۰ هزار تومان تعیین کرده است. این در حالی است که در بسیاری از کلینیک‌ها و دفاتر مشاوره روانشناسی این تعرفه‌ها رعایت نمی‌شود و بعضا خدمات با قیمت سه برابری و حتی بیشتر ارائه می‌شود. پس به این ترتیب، تراپی غیر از این که مهم است برای بسیاری لاکچری محسوب می‌شود.
از همه این‌ها که بگذریم شاید بتوان گفت که در این روند بسیاری دچار مشکل حل مساله به‌ویژه در زندگی‌شان شده‌اند و باید حالا پرتقال‌فروش را پیدا کنند.
درواقع افراد با گم کردن یک سبک زندگی درست به سراغ راه‌های درمان روانی می‌روند تا یک خلاء جدی را پر کنند اما دچار نسخه‌های بعضا عجیب و غریب شده‌اند.
اخیرا در شبکه‌های اجتماعی ویدئوهایی منتشر شده که برخی در کشورهای غربی به جای حیوانات خانگی با اتو پیاده‌روی می کنند.
منشا این عمل به تز «اینسا مویزینکو» روانشناس بالینی باز می‌گردد که مدعی شده پیاده‌روی با اتو به بسیاری کمک می‌کند تا آرام شوند و از شر عقده‌ها رهایی یابند.
«عقده‌سنجی» یا «عقده‌گرایی» در درمان‌روانی که «زیگموند فروید» بنیانگذار دانش روانکاوی روی آن تاکید می‌کرد حالا بیش از پیش در این رشته علمی مورد توجه قرار گرفته است، اما به نظر می‌رسد برخی روانشناسان خصوصا در روانشناسی زرد با ایجاد عقده‌های بیشتر در انسان و انگیزه‌های کاذب، آنان را بیشتر دچار مشکلات روانی و هویتی می‌کنند.
آنچه تجویز می‌شود نیز با توجه به جزئی‌گرایی و تمرکز بیش از حد و حتی آگاه‌سازی افراد درباره برخی عقده‌ها و شاید گفت القای این موارد به آنان مشکلات افراد را بیشتر می‌کند.
به نظر می‌رسد بهترین روان درمان در زندگی هر فردی خود او است. امور ساده اما گیرا می‌تواند در سلامت روح و روان راهگشا باشد و از مشکلات ذهنی پیشگیری کند. کارکرد یک دوست خوب و صمیمی، یک موسیقی فرح‌بخش و روح‌افزا، طبیعت بکر و پختن یک غذای خوشمزه و مطبوع و صرف وقت با خانواده و دوستان می‌تواند خود در ایجاد یک فضای روانی مطلوب در افراد بسیار راهگشا باشد و شاید نام آن را باید به شیوه تراپیست‌ها باید بگذاریم «پیک نیک یا گردش‌درمانی»
اینجا است که پرتقال‌فروش پیدا می‌شود و در حل مساله راه درست را می‌توان یافت و نه تجویزهای عجیب و غریبی که بیشتر افراد را به عنوان مجنون و دیوانه در جامعه انگشت‌نما می کند و آنان را به مواردی چون گردش با اتو مجبور می‌سازد!
برچسب ها :امیر حمزه نژاد ، ایران ، ایران مامن ، پیاده روی با اتو ، تراپی ، جامعه ، روان درمانی ، روانشناسی ، عقده سنجی ، عقده گرایی ، فروید ، فضای مجازی ، موسیقی ، نظام روانشناسی
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0