باعث و بانیِ معضل «دافی»

هم‌خوانی و رقص با آهنگ‌هایی که هر از چند گاه به اصطلاح به شدت می‌ترکاند و البته بعد از چند ماه یا حتی چند هفته محو می‌شود، بهانه‌ای را به دست می‌دهد تا رسانه‌ها پر شود از انواع هشدار و تحلیل‌های کارشناسان آموزشی و اجتماعی و روانشناسی و فرهنگی و حتی سیاسی؛ فرقی نمی‌کند که «آقامون جنتلمنه» ساسی مانکن باشد یا «گنگستر شهر آمل»، «کاش تو این وضع نبینم حداقل اکسمو» و اخیرا هم «دافی».

به گزارش ایران مامن، موضوع زمانی پربازتاب‌تر می‌شود که پای بچه‌ها و نوجوانان وسط بیاید و ویدئویی از یک مدرسه با این آهنگ‌ها پخش شود.

در مورد اخیرِ دافی که مربوط به مدرسه‌ای دخترانه در کرمان و مراسم بازگشایی مدارس در سال تحصیلی جدید بود، مدیر مدرسه اخراج شد.  دافی که ترانه‌ای برای یک برند آرایشی بود، در شبکه‌های اجتماعی به شدت مورد استقبال قرار گرفت که واکنش‌های متفاوت و انتقادی به آن، کار را به جایی رساند که در نهایت خواننده آن بازداشت و پس از مدت کوتاهی آزاد شد.

این اولین بار نیست که پخش موسیقی در مدرسه تا این حد سروصدا به پا می‌کند. بهمن ماه سال گذشته بعد از پخش تصاویر کلاس درسی که دانش‌آموزان در حضور معلم جوان گنگستر را همخوانی می‌کردند مقامات آموزش و پرورش استان مازندران بلافاصله از رد صلاحیت معلم قائمشهری و احتمال لغو مجوز مدرسه خبر دادند.

سال ۱۳۹۸ هم تکرار همخوانی قطعه «آقامون جنتلمنه» سبب شد، نایب رئیس وقت مجلس اعلام کند «وزیر آموزش و پرورش باید پاسخگو بوده و مدیران اینگونه مدارس نیز برکنار شوند.»

روزنامه «جوان» درباره مورد دافی، انگشت اتهام را به سمت خانواده‌ها گرفته و نوشته است: برخی از پدران و مادران کار تربیت صحیح را به محیط مدرسه و محل آموزش فرزندانشان دایورت نکرده‌اند بلکه با آن همراه هم شده‌اند. حتی اگر در این محیط، مخرب‌ترین فضا‌ها ایجاد و بدترین آموزش‌های اخلاقی هم داده شود، کک پدر یا مادر یا هردو نمی‌گزد و تازه خوشحال هم هستند و از صحنه فیلم هم می‌گیرند!

به نوشته جوان، امروز بسیاری از خانواده‌ها برخلاف دقت بسیار در تاریخ مصرف محصول غذایی‌ای که به خانه می‌آورند، نه چنان وقتی برای فرزندان خود می‌گذارند و نه ابایی دارند که کثافات و چرک شبکه‌های ماهواره‌ای به روح و ذهن فرزندانشان وارد شود. دیروز اگر فرزندی حرف زشتی بر زبان جاری می‌کرد چنان با تربیت صحیح پدرومادر درست می‌شد که دیگر حتی فکر کردن به کلام و ادبیات بد به ذهنش هم خطور نمی‌کرد، اما امروز برخی پدران و مادران نه تنها حرف زشت، که ابایی ندارند فرزندانشان شعر‌هایی یاد بگیرند و تکرار کنند که درباره رابطه‌های جنسی و غیراخلاقی آشکار است.

«فارس» هم گفت‌وگویی با یک مشاور و کارشناس امور نوجوانان داشته و به نقل از وی نوشته است: ذات بچه‌ها هیجان طلب است و برخی موسیقی‌ها هیجان بچه‌ها را به بالاترین حد خودش می‌رساند و خیلی برایشان خوشایند است اما این مسئله اهمیت دارد که در کنار اینکه هیجان را بالا می‌برد  آهنگ دارای محتوا و مضامینی باشد که متناسب با سن فرزندمان باشد. نه آهنگی مثل دافی که مصرف مشروبات الکلی، رابطه دختر و پسری، پارتی‌کردن، داف بودن، مصرف مواد مخدر و …  را در ذهن بچه القا می‌کند و به عنوان ویژگی خوب نشان می‌دهد.  واقعیت این است که بچه‌ها ضمیر پاکی دارند هر خوراکی که به بچه‌ها بدهیم به وسیله همان بزرگ‌سالی‌شان را می‌سازیم و در رشد روانی و شخصیتی آنها تاثیر ویژه‌ای دارد.

به گفته این کارشناس، ما در زندگی به عنوان والدین باشگاه پرورش اندام نداریم که فقط به جسم فرزندمان رسیدگی کنیم.اتفاقا بعد روانی حائز اهمیت بالاتری است. باید به عنوان والدین ضمیر بچه‌ها را پاک نگه داریم و روان‌ها را سالم.

«تسنیم» دیگر رسانه مطرح اصولگرا است که از زاویه‌ای دیگر به موضوع پرداخته و در گزارشش آورده است: وقتی دولت و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و ارگان‌های دیگر، حمایت لازم را از تولیدات مناسب برای کودکان و نوجوانان ندارند؛ وقتی عرصه تولید در این زمینه خالی است؛ به طور طبیعی آهنگ‌هایی مانند «دافی» می‌آیند و به سرعت هم همه‌گیر می‌شوند.

به نوشته تسنیم، با این مسیری که در پیش گرفته‌ایم، آیا ۱۰ سال دیگر یا حتی ۵ سال دیگر، بچه‌های ما درک درستی از موسیقی سنتی، موسیقی ملی، یا موسیقی مناطق مختلف ایران خواهند داشت؟ یا همه عاشق موسیقی پاپ و رپ و هیپاپ شده‌اند و موسیقی کره‌ای گوش می‌دهند