این دوباره ترامپ است که به کاخ سفید بازگشته و می‌گوید «صلح و اتحاد» را در جهان ایجاد خواهد کرد و اگر بتوان با خودِ وی به توافق رسید، دیگر به نظر می‌رسد کسی در ایالات متحده نخواهد آن را به هم بزند

آزاد نشدن سمیر قنطار علت وعده دادن نصرالله به لبنانی ها مبنی بر اسیر گرفتن نظامیان رژیم شد. تحقق این وعده موجب آغاز جنگ سی و سه روزه علیه لبنان در سه سال بعد یعنی تابستان ۱۳۸۵ بود.

سقوط حکومت اسد به عنوان یکی از نتایج جنگ غزه، از دید بسیاری از تحلیلگران نگرانی دولت‌هایی چون عربستان، مصر و امارات را به دنبال داشته که از تقویت محور اخوانی به رهبری ترکیه و قطر در خاورمیانه احساس خطر می‌کنند.

هر چند تحرکات ترکیه و فرجام تحولات سوریه برای بسیاری شگفت‌آور بود اما برخی رسانه‌ها این تحرکات را از مدت‌ها قبل از شروع عملیات «هیات تحریر الشام» و دیگر متحدانش علیه دولت اسد زیر نظر داشتند

در شرایطی که جنگ علاوه بر میدان در حوزه‌های دیپلماتیک و رسانه‌ای نیز بشدت داغ است، احتمال می‌رود درگیری‌های سوریه طولانی شوند و طی روزهای بعد بتوانیم از روی مواضع بازیگران منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای و آشکار شدن مطالباتشان، تصویر بهتری از آینده این منازعات و وزن بازیگران آن به دست آوریم.

به نظر می‌رسد کاهش تنش با ایران از طریق تداوم سیاست «فشار حداکثری» برای کشاندن تهران پای میز مذاکره از یک سو و ترمیم شکاف‌های بین اعراب و اسرائیل پس از «طوفان الاقصی» و بازگرداندنشان به فرایند «صلح ابراهیم» برنامه‌ای است که ترامپ در قبال خاورمیانه دنبال خواهد کرد و به احتمال بالا نتانیاهو در ادامه آتش بس با حزب الله، تن به آتش بس در نوار غزه خواهد داد.

با توجه به شرایط سیاسی آمریکا و چیدمان تیم سیاست خارجی که احتمالا در دوره ترامپ زمام امور را به دست خواهند گرفت، مذاکرات پنهان احتمالی به تنهایی راه به جایی نخواهد برد و علاوه بر لابی‌های یهودی، مخالفان سرسختی در کنگره و دولت خواهد داشت.

هر چند سخنگوی دولت چهاردهم در روز پیروزی ترامپ اعلام داشت نتیجه انتخابات آمریکا ارتباط مستقیمی با ما ندارد اما مشخصا دیگر اوضاع برای ایران مانند قبل نخواهد بود

هر چند به صورت سنتی و طی سال‌های اخیر رای اغلب مسلمانان به سبد دموکرات‌ها ریخته شده اما وعده‌های ترامپ برای پایان جنگ در خاورمیانه و بی‌عملی دولت «جو بایدن» نسبت به جنایات اسرائیل در غزه و لبنان، باعث ریزش این آرا شده است.

ای کاش دولت درباره نقش و جایگاه خود در تصمیم‌گیری‌های حساس این روزها که به نوعی سرنوشت کشور را تعیین خواهد کرد، توضیح واضح‌تری به مردم می‌داد