«بِرِیم» اسم جایی است که «زویا پیرزاد» در کتاب «چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم» درباره‌اش نوشته محل زندگی مرفه‌نشین‌های شرکت نفتی‌ است و از بومیان آبادانی جدایشان می‌کند.   بِرِیم در روزهای اخیر بخاطر کتک‌خوردن و تعرض به یک دخترِ خونین و مالین، مشهور شد تا جایی که دادستان کل بعد از پرتیراژشدن فیلم حادثه

بعد از انقلاب اسلامی و در طول سالهای جنگ زنان فرصت کافی برای مطرح کردن مطالبات خود در حوزه عمومی نیافتند. اما با شروع دهه ۱۳۷۰ دو جنبش زنان در ایران قابل تشخیص است؛   ۱. موج اول موج اول جنبش زنان یک جنبش نخبه‌گرایانه است که در میانه دهه ۱۳۷۰ آغاز شد. گفتمان اصلاح‌طلبی

هیچ چیز بدتر از سیگنال‌های متناقض نیست؛ چه در روابط دوستی، چه زناشویی و چه میان حاکمان و شهروندان حذف تصاویر دختران از کتاب ریاضی سال سوم دبستان یک اتفاق نیست بلکه یک پیام است؛ همانطور که سیاه و سفید کردن چهره هنرپیشه‌های زن یک سریال صدا و سیمایی. پیام هم روشن است اما وقتی

برنامه گفتگو محور تلویزیونی «ماخانوما» به تهیه کنندگی میثم دانش با رویکرد نو و خلاقانه برای دختران و زنان ایران زمین به زودی از رسانه ملی، در معرض دید مخاطبان قرار خواهد گرفت. به گزارش ایران مامن، این برنامه توسط گروهی جوان تهیه و تولید می‌شود و ترکیبی از بخش‌های‌ متنوع در قالب‌های جدید است

ایران مامن : گزارش اخیر پزشکی قانونی و ارایه آماری مبنی بر رشد قابل توجه پرونده‌های درخواست تغییر جنست بانوان در یک سال گذشته و تفاوت آماری قابل ملاحظه آن با تعداد پرونده‌های آقایانِ خواهان تغییر جنسیت، در نگاه اول تامل برانگیز است. به گزارش پزشکی قانونی، در حوزه اخلال جنسیتی در سال گذشته ۵۸۰

ایران مامن : زن کشی و دخترکشی این روزها داغ ترین موضوع روزِ مباحث اجتماعی به خصوص در فضای مجازی است. حوالی روزهایی که «ریحانه عامری» دختر بیست و پنج ساله کرمانی به دست پدرش به قتل رسید، زن جوان دیگری در آبادان به دست همسرش کشته شد. علاوه بر این، با خودکشی یک دختر