دو تن از مدیران فرهنگی و اجتماعی شهرداری به همراه تعداد زیادی عوامل اجرایی این نهاد با در دست داشتن حکم پلمب ساختمان اقدام به تغییر قفل‌ها و بیرون کردن عوامل اجرایی خانه اندیشمندان علوم انسانی کردند

وقایع امروز فرانسه از جهاتی به رخدادهای سال گذشته ایران شباهت دارد. نحوه درگذشت «مهسا امینی» که جرقه ناآرامی‌ها در ایران را روشن کرد، نشانه رفتن انگشت اتهام تشدید آشوب به سوی شبکه‌های اجتماعی، کشیده شدن اعتراض به آشوب و خشونت و...؛ به همین خاطر تحولات فرانسه به طور ویژه مورد توجه ایرانی‌ها قرار گرفت.

آذر منصوری در روزهای اخیر به‌عنوان رئیس جبهه اصلاحات برگزیده شده است؛ اما این مساله با اعمال فشارهایی از سوی جناح مقابل برای شرکت اصلاح‌طلبان در انتخابات آینده همزمان شده است.

فوتبال ما مشتی نمونه خروار سیاست‌ورزی ما است یا شاید عصاره مملکت‌داری را در فوتبال چکانده‌اند که بی‌قانونی در آن قاعده می‌شود و رانت‌خواری را جایزه می‌دهند. به همه این شباهت‌ها ورود اوباش به عرصه و زد و خورد با تماشاگران را هم باید اضافه کرد به نفع یا علیه برخی مدیران صورت می‌گیرد و در نهایت ارتباط با نیروهای خودسر تکذیب می‌شود

با توجه به مواضع راب مالی که به نوشته تحلیلگران و رسانه‌ها طی سال‌های اخیر مقابل ایران منعطف بوده (البته در مقایسه با سایر وابستگان به کاخ سفید و کنگره) بسیاری گمانه‌هایی را مبنی بر دشوارتر شدن مذاکرات احیای برجام مطرح ساختند.

بسیاری می‌گویند انتخابات مجلس دوازدهم با توجه به روندهای فعلی سیاسی و گریزانی میلیون‌ها رای‌دهنده از صندوق‌ها، آورده‌ای برای اصلاح‌طلبان نخواهد داشت و در صورتی که تا اسفندماه اتفاق خاصی نیافتد آنان باید از کنار گود شاهد رقابت پایداری-نواصولگرا باشند.

علت برخی اظهارات سیاسیون را می‌توان در یک کلمه ساده و عامیانه جست‌وجو کرد که به راحتی اوضاع آنان را توصیف کند: «شکم سیری»

با وجود امیدواری‌هایی که به نتایج توافق موقت و آشکار شدن تدریجی مفاد آن به وجود آمده دیدگاه‌هایی هم وجود دارد که می‌گوید آتش‌بس سیاسی قادر به حل مشکلات اساسی ایران در روابط خارجی نیست

به رغم مجادلاتی که در ماه‌های اخیر میان «یوگنی پریگوژین» با «سرگئی شویگو» بر سر نحوه جنگ در اوکراین درگرفت، کمتر کسی احتمال می‌داد یکی از نزدیک‌ترین پیرامونیان پوتین که به «سرآشپز» او معروف بود علیه وی بشورد.

مدت‌ها است که تحول‌خواهان، توسعه‌طلبان و دگراندیشان، آشفته و آزرده از استعمار و تحریم خارجی و استثمار و استبداد داخلی، در صدد بودند که تغییر اساسی در اوضاع اسفبار اقتصادی و سیاسی جامعه و حکومت ایجاد کنند