سی درصد فقیر داریم چون…
خط فقر چه از نوع نسبی چه مطلق همواره یکی از موضوعات مورد توجه مردم بوده است تا با این خط وضعیت خود را با دیگران لااقل در کشور خود بسنجند و به عبارتی خط کشی برای خوشبختی یا تیره بختی‌شان بیابند.
چندی پیش بود که رسانه‌ها با استناد به گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس نوشتند فقر طی دو سال یعنی از ۱۳۹۶ تا ۹۸ نزدیک به ۱۰ درصد افزایش داشته و از ۲۰ به ۳۰ درصد رسیده است.
به نوشته «اعتماد» افزایش ۱۰ درصدی نرخ فقر به معنی افزایش حدود ۸ میلیون نفر به تعداد فقرا در کشور است. به عبارت دیگر بعد از سال ۱۳۹۶ حدود ۵۰ درصد نسبت به گذشته به جمعیت فقرای کشور افزوده شده است. از سال ۱۳۹۸ به بعد نرخ فقر نوسان بسیار اندکی داشته و همواره در حدود سطح ۳۰ درصد باقی مانده است. منطقه ماندگاری فقر در سطح ۳۰ درصد در چهار سال اخیر در شرایطی است که بودجه‌های دولتی سالانه هزینه‌هایی را برای مقابله با فقر اختصاص می‌دهند.
به گزارش ایران مامن، با وجود اختصاص بودجه‌های بودجه‌های دولتی برای فقرزدایی و اقداماتی مانند اعطای یارانه‌های مستقیم و غیرمستقیم، حتی رشد اقتصادی نیز در برخی مقاطع نتوانسته در این زمینه چندان کارساز باشد.
مرتبط:
جابجایی خط فقر؛ اقتصاد در بن بست یا دوراهی؟
فقر مجوز می‌دهد؟
فقرا بیشتر سرطان زودرس می‌گیرند
به گزارش «دنیای اقتصاد» با وجود رشد اقتصادی مثبت در سال‌های گذشته، نرخ فقر کاهش نیافته است. نگاهی به آمارهای رسمی نشان می‌دهد که نرخ رشد اقتصادی در ۹ماه ابتدایی سال۱۴۰۲ معادل ۶.۷درصد بوده است، با این حال هنوز یک‌سوم از خانوارها فقیر هستند. پرسش اساسی آن است که چرا با وجود رشد اقتصادی مثبت، تحولی در زمینه فقرزدایی رخ نداده است؟ در دو سال گذشته بیشترین رشد اقتصادی مربوط به گروه نفت بوده است. این در حالی است که گروه‌های مختلفی مثل صنایع و خدمات رشد تک‌رقمی را تجربه کرده‌اند.
این رسانه با بررسی شاخص‌هایی مانند رشد اقتصادی خصوصا در بخش نفت و اشتغال افزوده است: از آنجا که مشاغل و افزایش درآمدزایی آنها در مساله فقرزدایی از اهمیت بالایی برخوردارند، بنابراین رشد اقتصادی مبتنی بر درآمدهای نفتی نمی‌تواند به صورت قابل‌توجهی بر فقرزدایی موثر واقع شود. اگر درآمدهای نفتی در یک کشور به صورت مستقیم توسط دولت آن کشور مصرف شود، موجب تورم دولت می‌شود.
به نوشته دنیای اقتصاد، در سال‌های گذشته تحریم‌های اقتصادی و ایزوله شدن کسب‌وکارها موجب شده ایران نه‌تنها رشد اقتصادی قابل‌توجهی را تجربه نکند، بلکه سال‌هایی را با رشد اقتصادی منفی پشت سر بگذارد. در ادامه این مساله می‌توان گفت توسعه مشاغل خصوصی موجب بهبود وضعیت رفاهی مردم ایران نشده است.
از سوی دیگر کسری بودجه و تورم زاییده آن در یک دهه گذشته موجب شده سفره مردم ایران سال به سال کوچک‌تر شود و فقر به صورت قابل‌توجهی گسترش یابد. بر اساس آخرین آمار منتشرشده، نرخ فقر در سال ۱۴۰۱ به ۳۰درصد رسیده است. این به معنای آن است که حدود یک‌سوم مردم ایران زیر خط فقر هستند و توانایی برآورده کردن نیازهای ابتدایی خود را ندارند.
نکته قابل‌توجه این است که افزایش حداقل دستمزد در سال‌های گذشته معمولا کمتر از تورم بوده و موجب شده دائما از قدرت اقتصادی حقوق‌بگیران کاسته شود. به همین دلیل می‌توان گفت به دلایلی مانند تحریم‌های اقتصادی و تورم مزمن، مشاغل ایجاد‌شده تحت تاثیر رشد اقتصادی غیرنفتی نیز نمی‌تواند تاثیر چندانی بر فقرزدایی داشته باشد.
برچسب ها :اخبار ، اشتغال ، افزایش دستمزد ، اقتصاد ، ایران ، ایران مامن ، بازار ، بازار سرمایه ، تحریم ، تورم ، تورم مزمن ، جامعه ، جهان ، حقوق ، خبر ، خط فقر ، خط فقر مطلق ، خط فقر نسبی ، دستمزد ، دلار ، رشد اقتصادی ، رشد اقتصادی غیرنفتی ، سیاست ، سیاست خارجی ، فقر ، فقرزدایی ، کسری بودجه ، گرانی ، مذاکرات هسته ای ، مسکن ، یارانه
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0