یکی دلش با حرف‌های عاشقانه و قربان صدقه به دست می‌آید. یکی مثل لاک‌پشتی بی‌آزار دارد از کنج دنجش لذت می‌برد و دوست ندارد مدام در لاکش را بکوبید اما دیگری نیاز دارد مثل یک اسب عربی مدام توی کوه و دشت و سفر باشد، مدام در کشف و تجربه‌های تازه، نمی‌شود دست و پایش را زنجیر کرد و توقع داشت خشنود باشد.

مردان طی تاریخی بسیار طولانی در تمام جهان «مبنا»ی سیاست، قانون، تحقیق، اقتصاد و حتی هنر بوده‌اند. کلاویه‌های پیانو برای دستان یک مرد طراحی شده و از ۱۲ پیانیست مشهور فقط سه نفر زن بودند.

همه می‌دانند تا خودمان را عمیقا دوست نداشته باشیم چیزی را نمی‌توانیم دوست بداریم. البته این برای آن‌هایی که «خود» را گم کرده‌اند و آن را در «دیگری» جست‌وجو می‌کنند صادق نیست.   هر وقت بر اثرِ خوردن به در و دیوارهای زندگی و کنده‌شدن یا دلزدگی از «دیگری»، «خود» را تنها دیدیم، ممکن است

بخاطر شرایط روحی و فشار روانی که بر کل دنیا حاکم است فقط می‌شود برای شادی‌های لحظه‌ای برنامه‌ریزی کرد.   الان، خیلی از مردم بخصوص در کشور ما بیش از اوضاع خودشان نمی‌توانند به چیز دیگری فکر کنند. پس دوره، دوره به خود فرورفتن است و زمانِ مطالعه همه آن‌چیزهایی که سال‌ها نیمه‌کاره رهایشان کرده