اَصحاب کهف

خردمندان باور دارند که برخی از ارزشی‌ها و اصولگراهای حاکم بر جمهوری اسلامی مسائل پیچیده‌ی جوانان و جهان امروز را نمی‌فهمند و در بهترین حالت، اصحاب کهف هستند؛ سیصد و نُه سال خوابیده‌اند و خیال کرده‌اند که یک نیمروز یا یک روز خوابیده‌اند و حالا بیدار شده و از غار بیرون آمده‌اند و با همان معیارها و سکه‌های عهد سلطنت دقیانوس می‌خواهند با جهان تازه و جامعه ی کنونی ایران مُراوده و مواجهه داشته باشند.

اما این عملی نیست زیرا آن‌ها گرفتار یک تعارض فکری و یک پارادوکس درونی بسیار عمیق و در تضاد با خود و دنیای پیرامون هستند.

تهذیبی در کتاب منولوژی باسیل دوم از اصحاب کهف

به عقیده‌ی صاحب‌نظران، مردم ایران ۴۴ سال است که خواستار عدالت، آزادی، استقلال، جمهوریت و معنویت حاصل از اسلام ناب نبوی و علوی و عقلی هستند اما بعضی از اصولگرایان بعد از اِحراز سلطه گفتند اسلام یعنی ما و جمهوری یعنی حکومت روحانیان.

برآیند عملکرد آن‌ها در ابعاد اقتصادی، سیاسی و فرهنگی به وجه غالب، منفی بوده است و اکنون اکثریت ملت به ویژه جوانان، ناراضی هستند و این عملکرد را به حساب دین و مذهب و متولیان دین و مذهب گذاشته‌اند و نارضایتی خود را بار دیگر و از چهار ماه گذشته در قالب جنبش زن زندگی آزادی نشان داده‌اند.

یک راه چاره، «خوددگرگون‌سازی» است و پیش از آن، «خودپذیری» نخستین مرحله در فرآیند خوددگرگون‌سازی است.

۵ بهمن ۱۴۰۱