تبعات تهاجم آنگلوساکسونی به یمن

در کوتاه‌ترین زمان ممکن بعد از قطعنامه شامگاه چهارشنبه گذشته (برابر با ۱۰ ژانویه ۲۰۲۴) در شورای امنیت سازمان ملل علیه انصارالله یمن که رای مثبت ۱۱ عضو از شورا را به همراه داشت، حملات آمریکا و انگلیس به جنوب شبه جزیره عربستان آغاز شد.

واحدهای نظامی آمریکا و انگلیس بامداد جمعه چندین حمله هوایی را به نقاط مختلف یمن در چهار استان از جمله صنعا، الحدیده، تعز و ذمار انجام دادند. در ادامه، پنتاگون اعلام کرد که آمریکا و متحدانش در این حمله به یمن حدود ۳۰ نقطه را با بیش از ۱۵۰ موشک هدف قرار دادند. بنابر اعلام منابع آمریکایی این تهاجم در واکنش به ناامن‌سازی مسیر تجاری دریای سرخ از سوی انصارالله صورت گرفته و نیروهای استرالیا، کانادا، هلند و بحرین هم در حمله به یمن همراهی دارند.

به گزارش ایران مامن، پس از کشیده‌شدن آتش جنگ غزه به دریای سرخ و حمله به یمن، این پرسش مطرح شد که آیا تشدید درگیری‌ها دو بازیگر اصلی تحولات منطقه یعنی ایران و ایالات متحده را دچار رویارویی مستقیم خواهد کرد؟؛ پرسشی که «جو بایدن» درباره آن اظهار داشته ما پیام خود را به طور خصوصی به تهران رسانده‌ایم و ایران هم تمایلی به جنگ با ما ندارد.

مرتبط:

مین‌گذاری دریای سرخ به جای بستن تنگه هرمز

درباره تبعات این حمله باید گفت تهاجم انگلوساکسونی به یمن از ابتدا با تردید‌های بسیاری در مورد ثمربخشی آن همراه شد. به گزارش «اسکای نیوز» هم بریتانیا و آمریکا گزینه خطرناکی را انتخاب کرده‌اند که ممکن است نه تنها کارساز نباشد که اوضاع را هم بدتر کند. برای اینکه بهتر بتوانیم شرایط را بررسی و مورد تحلیل قرار دهیم باید به چند پرسش پاسخ دهیم. در درجه نخست باید به این سوال فکر کرد که آیا این حملات واشنگتن و لندن باعث خواهد شد که عملیات‌های حوثی‌ها متوقف شود؟ بهتر است پاسخ این سوال را از سعودی‌ها پرسید؛ کشوری که هشت سال تلاش کرد تا حوثی‌ها را کنترل و از حملات آنها جلوگیری کند اما در نهایت ریاض به هیچ توفیقی در این زمینه دست نیافت و ترجیح داد با آنها بر سر میز مذاکره بنشیند.

به نوشته تارنمای شبکه اسکای، حوثی‌ها یک نیروی جنگنده، مصمم، مقاوم و چابک دارند که به پیشبرد اهداف خود متعهد است. ضمن اینکه آنها مانند حکومت صدام حسین نیستند که در یک حمله متعارف بتوان شکست‌شان داد. جنگجویان چریکی به احتمال زیاد یک مرحله جلوتر از عملیات هوایی هستند و شکست دادن آنها اصلا ساده نخواهد بود.  محاسبات نادرست و اشتباهات می تواند منجر به تشدید بحران و سوق دادن رویدادها در مسیری غیرقابل پیش بینی شود. ضمن اینکه همیشه این خطر وجود دارد که دیگر شبه نظامیان نیابتی ایران مانند حزب الله، از تبادل پراکنده آتش به اسرائیل به یک جنگ تمام عیار با این کشور سوق پیدا کند.

این گزارش افزوده است: اما شاید بهتر بود بریتانیا و آمریکا به جای انجام چنین عملیاتی فشارهای خود را بر اسرائیل برای پایان دادن حملاتش در نوار غزه که روزانه جان غیرنظامیان بیشتری را می‌گیرد، افزایش می دادند. در مقابل آمریکا و بریتانیا تاکید دارند که به این عملیات نیاز داشتند تا بتوانند بار دیگر دریای سرخ را ایمن کنند اما شواهد چندانی در دست نیست که نشان دهد این هدف در نهایت عملی شود.

از سوی دیگر «بلومبرگ» در گزارش خود در این باره مدعی است که حمله آمریکا و انگلیس به یمن، تا حد زیادی اوضاع منطقه‌ای را به سود تهران پیش خواهد برد و یکی از دلایل هم این است که حماس، ایران و متحدان آنها به دنبال دامن زدن به بی اعتمادی و نفرت نسبت به اسرائیل و آمریکا در سراسر خاورمیانه هستند.

همچنین موفقیت در یمن با میزان انهدام تجهیزات نظامی سنجیده نمی‌شود. احتمال نابودی تمام توانمندی تهاجمی موشکی یمنی ها که بیشتر آن متحرک بوده و هدف قرار دادن آن بدون حضور تعداد قابل توجهی از سربازان غربی در خاک این کشور دشوار است، یقیناً صفر است. آنها سال ها از بمباران هوایی جنگنده های پیشرفته آمریکایی نیروی هوایی سعودی و امارات متحده عربی جان سالم به در برده اند. تنها چیزی که اکنون تغییر کرده احتمال تبدیل شدن دریای سرخ به یک منطقه جنگی است.

علاوه بر این تحلیل  «دنیل دی پاتریس» تحلیلگر و ستون نویس سیاست خارجی در «شیکاگو تریبون» هم مورد توجه بسیاری قرار گرفت که با اشاره به بی‌حاصل بودن درگیری آمریکایی‌ها با گروه‌های مقاومت در کشورهایی مانند عراق و سوریه نوشته هرچه ایالات متحده استفاده بیشتری از گزینه زور بکند، احتمال بیشتری وجود دارد که حوثی ها با حملات گسترده ای علیه کشتی های جنگی و یا حتی پایگاه های ایالات متحده در خلیج فارس پاسخ دهند. اگر موشک حوثی ها بتواند به اسرائیل برسد، احتمالاً می تواند به برخی از پایگاه های ایالات متحده هم برسد. این به نوبه خود باعث تلافی بیشتر ایالات متحده می شود، به ویژه اگر آمریکایی ها کشته شوند.  به طور ناگهانی، ایالات متحده در حال جنگیدن در کشوری است که اکثر مقامات ایالات متحده آن را درک نمی کنند. همچنین حملات ایالات متحده می تواند خطر افزایش محبوبیت حوثی ها را در زمانی به همراه داشته باشد که در آن شرایط خوبی ندارند.