منتقدان نظریه تقابل با اسرائیل می‌گویند انتقام‌جویان بیش و پیش از مساله تلافی ضربات اخیر صهیونیست‌ها به محور مقاومت، شکست سیاست خارجی دولت چهاردهم و اصل تنش‌زدایی به خصوص مدیریت اختلافات با آمریکا به عنوان «کدخدای غرب» را دنبال می‌کنند.

به نظر می‌رسد جمهوری اسلامی ایران در مقطع کنونی که فعالیت‌های دیپلماتیک خود را شدت بخشیده، روی گزینه برخورد غیرمستقیم نظامی با اسرائیل تاکید دارد مگر اینکه حوادثی پیش‌بینی نشده واقعا تهران را به سمت رویارویی مستقیم با اسرائیل پیش برد.

برخی رسانه‌ها نیز دیروز مدعی شدند ایران از طریق سلطان نشین عمان به ایالات متحده اطلاع داده است که جمهوری اسلامی قصد دارد مستقیماً به اسرائیل حمله کند، مگر اینکه ایالات متحده آتش بس دائمی فوری در غزه و عدم تهاجم زمینی به رفح را تضمین کند.

در این شرایط بسیاری بر ضرورت راه اندازی خط تماس مستقیم میان دو طرف تاکید دارند نظیر کانالی که در بحبوحه بحران موشکی کوبا میان کاخ سفید و کرملین ایجاد شد.

در حاشیه این وقایع و در پاسخ به تصاویری که از کودک کشته شده انتشار یافت، رسانه‌ها هشتگ‌های نوشته شده روی موشک‌ها به ویژه «کاپشن صورتی» را منتشر ساختند که اشاره به وقایع تروریستی اخیر کرمان داشت.

پس از کشیده‌شدن آتش جنگ غزه به دریای سرخ و حمله به یمن، این پرسش مطرح شد که آیا تشدید درگیری‌ها دو بازیگر اصلی تحولات منطقه یعنی ایران و ایالات متحده را دچار رویارویی مستقیم خواهد کرد؟

از دید طیفی از ناظران هر چند داعش مسئولیت این حوادث را برعهده گرفته و نحوه عملیات تروریستی مطابقت زیادی با اقدامات مسبوق به سابقه تروریست‌های تکفیری دارد اما نمی‌توان نقش اسرائیلی‌ها را نادیده گرفت.

در تهران شاید کمتر از تهدید بستن تنگه هرمز استفاده شود زیرا صدها کیلومتر دورتر از خاک ایران بسیاری منافع غربی‌ها را در دریای سرخ زیر تیغ می‌بینند.

علاوه بر کشور چین که راهبرد اقتصادی را همواره در این سال‌ها مبنای عمل قرار داده است‌، عربستان سعودی نیز مسیر حرکت خود را همراستا با توسعه این شاهراه قرار داده است.

توافق ایران و عربستان در پکن به این معنا است که ریاض از آن رویکرد حداکثری خود فاصله گرفته و ترجیح داد در شرایط کنونی، به همین موضوع احیای روابط دیپلماتیک رضایت دهد و مسائل و اختلاف‌های دیگر به آینده موکول شود.