روحانی و دگردیسی برای بقای سیاسی

رد صلاحیت «حسن روحانی» رئیس جمهوری سابق برای شرکت در انتخابات مجلس خبرگان رهبری که از دوره سوم به بعد و به مدت سه دوره عضو آن بوده تا اینجای کار مهم‌ترین رخداد انتخاباتی به شمار می‌آید که قرار است اسفندماه پیش رو علاوه بر تکلیف خبرگان، ترکیب بهارستان را نیز عوض کند.

رد صلاحیت روحانی از اواخر هفته گذشته منشا اظهارنظرهای گوناگونی بوده و اعتدالیون و برخی اصلاح‌طلب‌ها را به واکنش درآورده است.

از سوی برخی با ابراز خرسندی از این تصمیم شورای نگهبان، دوقطبی‌هایی را که یک سر آن روحانی بوده تشدید کرده‌اند از جمله «کیهان» بعد از درخواست روحانی برای اعلام دلایل رد صلاحیت نوشت:  حسن روحانی اگر به سبب بی‌لیاقتی، اجحاف در حقوق اساسی ملت استیضاح و محاکمه می‌شد حالا بعد از دو سال و در سایه فراموشی ما ملت فراموشکار، زبانش این طور دراز نشده بود.

«حسین شریعتمداری» سرپرست کیهان هم تصریح داشته توده‌های عظیم مردم از تائید صلاحیت روحانی در انتخابات ۹۶ هم متعجب بوده و گلایه داشتند. شورای نگهبان برای انتشار دلایل ردصلاحیت روحانی، منع شرعی و اخلاقی دارد.

از سوی دیگر مدیرعامل خبرگزاری دولت پیشنهاد داده روحانی را به شرط حضور در خراسان جنوبی، تایید صلاحیت کنید. هم مشکل ایشان حل می‌شود و هم مساله رقابت در خراسان جنوبی.

مرتبط:

اوضاع امروز تقصیر روحانی است یا احمدی نژاد؟

این توئیت مدیرعامل «ایرنا» اشاره به کنایه‌هایی دارد که رقبای «سیدابراهیم رئیسی» عنوان می‌داشتند برای رو در رو نشدن با روحانی از تهران نامزد خبرگان نشده و اکنون تبدیل به تنها نامزد تایید صلاحیت شده خراسان جنوبی شده است.

در حالی که چهره‌هایی مانند امام جمعه کرج رد صلاحیت «برخی افراد» را امید آفرین و باعث شور انتخاباتی دانسته‌اند، روزنامه اصولگرای «فرهیختگان» ذیل تیتر «او باید در انتخابات شکست می‌خورد» نوشته است: ردصلاحیت روحانی با استراتژی رهبر انقلاب درباره مشارکت حداکثری در تعارض و پاس گل به جریان تحریم انتخابات است.

«هم میهن» هم در مطلبی آورده است: قُبح رد صلاحیت روحانی در این است که ۲۴ میلیون نفر او را برای ریاست جمهوری صالح تشخیص داده بودند.

درباره انگیزه‌های رد صلاحیت روحانی نیز رسانه‌ها و چهره‌های سیاسی به وفور نوشته‌اند؛ از «جواد کریمی قدوسی» نماینده جبهه پایداری که اظهار داشته روحانی استعداد و اراده «سقیفه‌سازی» داشت تا «عباس عبدی» که مدعی است: چنین فهمیده می‌شود که ردصلاحیت‌ها مربوط به احتمالات آینده است و ربطی به گذشته ندارد.

پیش از این، «تسنیم» چنین تحلیل کرده بود که اصلاحات و روحانی در تلاش‌اند تصویری جدید از وحدت و حضورشان در انتخابات پیش‌رو و سال ۱۴۰۴ مخابره کنند تا بتوانند درصدی از مخاطبان طبقه متوسط شهری خود را پای کار بکشانند. حسن روحانی به خبرگان چشم دارد و به نقشی که می‌تواند ایفا کند، بی ‌آنکه الزاما نیاز به نشستن در صدر باشد.

همچنین این تحلیل روزنامه «جوان» خبرساز شده بود که «روحانی این ذهنیت را دارد که در مجلس آتی بسیار محتمل است خبرگان مجبور به گرفتن تصمیم سخت و مهم شود، اما پیش بینی نکرده که شاید خودش هم نباشد …اطرافیان او تلاش می‌کنند او را در جایگاهی بالاتر از ریاست جمهوری تصور کنند‌‌.»

و اما درباره آینده سیاسی روحانی، بسیاری رد صلاحیت وی را به منزله پایان حیات سیاسی رئیس جمهوری سابق می‌دانند اما «انتخاب» با مقایسه وی با مرحوم «اکبر هاشمی رفسنجانی» این دیدگاه را رد کرده است.

به گزارش ایران مامن، با این حال این واقعیتی انکارناپذیر است که روحانی نه محبوبیت نسبی «سیدمحمد خاتمی» حداقل در میان نیروهای سیاسی اصلاح‌طلب را دارد و نه ویژگی‌های «محمود احمدی نژاد» را برای نشان دادن تغییرات شگرف و رنگ به رنگ شدن‌های عجیب و غریب و به همین خاطر برای ادامه حیات سیاسی شاید باید منتظر فرصت‌ها و اما و اگرهایی باشد که ممکن است هرگز به وقوع نپیوندد. به همین خاطر برخی می‌گویند برای قرار نگرفتن در سراشیبی، روحانی نیازمند دگردیسی است که با ویژگی‌های محافظه‌کارانه او بشدت تناقض دارد.