قانون بقای امثال حداد عادل

غلامعلی حداد عادل پنجشنبه ۲۵ دیماه در سخنرانی خود به غرب و عهدشکنی اروپایی‌ها در برجام تاخت و در مورد انتخابات ۱۴۰۰ گفت “نظام سلطه” نمی‌خواهد که “ما” دولتی از جنس مجلس داشته باشیم.

این اظهارات حداد را می‌توان پیش‌درآمدی بر ورودش به رقابت‌های ۱۴۰۰ عنوان کرد؛ البته نه الزاما بعنوان نامزد بلکه در قامت پدر معنوی و تقریبا چیزی مثل نقش مرحوم هاشمی در انتخابات۹۲

رئیس شورای ائتلاف نیروهای انقلاب اسلامی بعد از مناصبی چون ریاست مجلس، هر چند برای مدت‌های طولانی از متن به‌دور بوده اما هرگز در شمار رنگ‌باختگان سیاسی هم قرار نداشته است.

در باب چرایی بقای حداد عادل در دایره سیاست، بسیاری مولفه‌های خویشاوندی را پررنگ می‌دانند اما مساله این است که امثال حداد عادل، آیت الله جنتی، سعید جلیلی و … نان روراست‌بودنشان را می‌خورند و پرهیز از زیر و رو کشیدنِ سیاسی.

در فضای بندبازی‌های سیاسی، چهره‌های مزبور از ابتدا تا اکنون یک مشی مشخص را دنبال کرده و با پرهیز از شوآف‌های متداول، حامیانشان از کف تا راس جامعه سیاسی را به خود مطمئن ساخته‌ و جایگاهشان را تثبیت کرده‌اند.