آدم‌های اجتماعی معمولاً افرادی تأثیرگذارند، چون باعث می‌شوند افرادی که با آن‌ها تعامل دارند حس خوشایندی پیدا کنند. به همین سادگی. چرا همه ما نمی‌توانیم در دیگران حس خوشایندی ایجاد کنیم؟ چون مهارت اجتماعی کافی نداریم. مهارت اینکه با خوشبینی و مثبت‌اندیشی خود به درون مردمی که تشنه امید و شادی هستند نفوذ کنیم. مردم

بر اساس آخرین سرشماری کشور که در سال ۱۳۹۵ انجام شد، شاخص تجرد قطعی در کل کشور برای مردان ۶/۳ درصد و برای زنان ۸/۲درصد بوده که اندک افزایشی را نسبت به سرشماری سال ۱۳۹۰ نشان می‌دهد و مطابق نتایج این سرشماری، مجموعا در گروه‌های سنی ۴۹-۴۵ و ۵۴-۵۰ ساله، حدود ۱۰۳ هزار نفر از

زندگی همه ما این روزها تحت تأثیر کرونا است. حالا دیگر خطر و بحران در یک نقطه نیست، تا گروهی که خارج از بحران هستند، کمیته‌ای برای امدادرسانی تشکیل دهند. حالا همه جهان بحران‌زده هستند و از کمبود امکانات، ‌فقر اقتصادی ناشی از کرونا و کمبود وسایل بهداشتی رنج می‌برند. آیا کرونا می‌تواند مثل همه

هفته گذشته ماجرای اصلاح ریش یکی از خوانندگان مشهور موسیقی پاپ که بعد از انقلاب به «خوانندگان لس آنجلسی» معروف شدند، خبرساز شد. «ابراهیم حامدی» که اکثرا او را با نام «ابی» می‌شناسند، همراه با انتشار فیلم و تصاویری اعلام کرد که با هدف جلب کمک مالی برای یونیسف (صندوق کودکان ملل متحد) بعد از

در مکان‌هایی از قبیل بازار، قهوه‌خانه، گرمابه، حسینیه، مسجد و…، افراد مختلف جامعه با هم ارتباط برقرار کرده و در فعالیت‌های کم و بیش متشکل و رسمی مشارکت می‌جستند. این فعالیت‌ها که معمولاً هدفمند بودند، علاوه بر عمل به احکام دینی، موجب ایجاد پیوند اجتماعی و روابط تجاری و تسلط و تعلق می‌شدند. اکثر این