وقایع روزهای گذشته و ناآرامی‌هایی که شاهد آن بودیم برخلاف آنچه گفته می‌شود اصلا ربطی به نهی از منکر ندارد. گشت ارشاد بیش از آنکه گشت راهنمایی باشد، گشت سرکوب و از بین بردن دین است. فلسفه یک چنین حکمی و قانونی می‌گوید این فریضه نظارت عمومی جامعه به چالش‌ها، هنجارها و ناهنجار‌های اجتماعی است؛

عاشورا نقش به سزایی در حیات و رشد و گسترش اسلام داشته و از این رو برای مسلمانان روز و واقعه مهمی است اما نقش زنان در وقایع کربلا نقشی پر رنگ است. مهمترین رسالتی که بر عهده زنان خصوصا بر عهده حضرت زینب (سلام‌الله‌علیها) و اهل بیت امام حسین (علیه‌السّلام) گذاشته شده بود، این

امروز که دفتر نکته‌ها و یادداشت‌هایم (از فروردین ۷۵ تا فروردین ۸۸) را ورق می‌زدم به یک نکته از «آلبرکامو» نویسنده و وجودگرای فرانسوی، یک نکته از «حسین بن علی» (ع) و نکته ی سوم هم از یک متفکر گمنام برخوردم که هر سه نکته بیانگر وضع و حال این روزها و شب‌ها است.  

در روزهای منتهی به شروع ماه محرم، ستاد کرونا پروتکل‌هایی را برای عزاداری اعلام کرده‌است؛ دستوراتی که همه می‌دانند تقریبا هیچ ضمانت اجرایی ندارد و فقط برای خالی نبودن عریضه صادر شده است.     در شرایطی که مدیریت کرونا در کشور در حالت «رهاشدگی» قرار دارد، مسافرت‌ها کمافی‌السابق برقرار است، افراد زیادی همچون ستاره

عصر عاشورا در هر قسمتی از جغرافیای شیعه که باشی مثل این است که گَرد مرده پاشیده‌اند. خیلی‌ها خسته از عزاداری به خانه‌هایشان بازگشته‌اند و تکایا و حسینه‌ها و خیابان‌ها خالی است. دقیقا زمانی که امام حسین (ع) نماز ظهر عاشورا را می‌خواند بسیاری به سوی صف‌های غذای ظهر عاشورا روانه می‌شوند، بسیاری هم هستند

محرم امسال و روزهای منتهی به عاشورای حسین (ع) همانطور که دیدیم با هر سال متفاوت بود. البته بسیاری هم اصرار داشتند در طبل و سنج و زنجیر زدن، حضور در دسته‌های عزاداری و ایستادن در صف‌های نذری، روال سالیان قبل را حفظ کنند. با این حال، عزاداری‌ها به طور ملموسی از فضای واقعی به