روزهای پرالتهابی که در پی فوت خانم مهسا امینی همراه با اعتراضات برخی از مردم در شهرهای کشور گذشت، صحنه یکی از بی سابقه ترین اعتراضاتی بود که دامنه آن، قشرهای مختلف را از مردم عادی تا برخی هنرمندان، بازیگران و بازیکنان ورزشی، پزشکان و وکلا، استاد و دانشجو و حتی روحانیون و…  در برداشت

رئیس دستگاه قضا روز دوشنبه هجدهم مهرماه طی سخنانی در شورای ‌عالی قوه قضاییه  ضمن اشاره به اتفاقات و وقایع روزها و هفته‌های گذشته اظهار داشت: خطاب به همه جریان‌ها، گروه‌ها، جناح‌های سیاسی، دسته‌جات و افرادی از عموم مردم که دارای ابهام، سؤال، انتقاد و اعتراض هستند، اعلام می‌کنم که آمادگی استماع ‌نظرات و پیشنهادها

شرایط اجتماعی به سمتی می‌رود که همه از آزادی سخن می‌گویند، اما نه از مفهوم آزادی خبری هست نه از ماهیتش. نویسنده و روزنامه‌نگاری که پیش خود آزاد نیست، اگر هزار سال هم بیاید و کلمه ببافد جز برده‌ای خُرد، چیزی نخواهد شد و کاری از پیش نخواهد برد.   این قسم اسرا دو دسته‌اند؛

«علی ربیعی» سخنگوی دولت سابق در انتقاد از رسانه‌های طیف رقیب در یادداشتی با عنوان «حالا که روحانی نیست …» نوشته صداوسیما و رسانه‌ها و مطبوعاتی که از پول مردم ارتزاق می‌کنند همه از یک جا خط می‌گیرند و بعد از آن‌که به طور گسترده به دولت قبلی حمله می‌کردند حالا حاضر به شنیدن صداهای

با پایان کار دولت روحانی که مجری‌های صداوسیما بی‌پروا منصب‌داران اجرایی را به دلایل‌ ناکارآمدی مقابل گرانی و آبگرفتگی و زلزله و کرونا و … زیر اخیه می‌کشیدند، بسیاری تصور می‌کردند روابط بین دولت و صداوسیما گل‌وبلبل شود.   ادامه وضعیت سابق باعث شده تا هنوز شاهد تک‌‌حمله‌هایی از مجری-بازیگرهای انتقادی صداوسیما به وزارتخانه‌های اقتصادی