وضعیت پرهیز از مذاکره و معلق نگاه‌داشتن ایران برای جلوگیری از هسته‌ای شدن را می‌توان در اظهارات مقامات اروپایی و آمریکایی آشکارا به چشم دید.

انتشار خبر واگذاری سفارت افغانستان به اعضای گروه شبه‌نظامی طالبان، با واکنش‌های گسترده‌ای در شبکه‌های اجتماعی مواجه شد. چه کاربران افغان و چه کاربران ایرانی این اقدام تهران را به معنای کوتاه آمدن تهران در مقابل گروه شبه‌نظامی دانسته‌اند که در طول بیش از یک‌سال و نیم سلطه‌اش در افغانستان نه تنها به هیچ یک از تعهداتش برای مشارکت دادن دیگران در قدرت عمل نکرده است، بلکه به شکل گسترده‌ای حقوق شهروندان افغانستان به خصوص زنان و دختران را پایمال می‌کند.

اطلاعات آمریکا تأثیر معاملات داخلی فاسد، رشوه و فریبکاری در وفاداری به پوتین در تشکیلات دفاعی مسکو را که ارتش روسیه را به پوسته‌ای شکننده و توخالی تبدیل کرده است، نادیده گرفتند.

احیای روابط ترکیه و سوریه با موانع بزرگی روبه‌رو است. در این رابطه، سرنوشت جنگجویان شورشی و میلیون ها غیرنظامی که بسیاری از آن‌ها به شمال غرب کشور و ترکیه گریخته اند بخش مهمی از این معادله محسوب می‌شوند.

استمرار نفوذ روسیه در سازمان های اطلاعاتی اوکراین واقعیتی است که کتمان ناپذیر است

برخی تحلیلگران خودداری دولت‌های اروپایی از اقدام عملی در راستای رای پارلمان اروپا را ناشی از چشمداشت آنان به روزنه‌های برجامی می‌دانند

شاید فوتبال راه نجات عربستان نباشد اما به نظر می‌رسد مُسهلی مقطعی برای انسداد سیاسی یا به عبارتی دیگر خشکی مزاج این کشور باشد تا برای مدتی تسکین‌آمیز ظاهر شود.

خوش‌بینی‌هایی به احیای برجام همچنان نزد برخی رسانه‌ها و تحلیلگران در ایران پابرجا است همچون بورل که اخیرا گفته «برجام هنوز نمرده است»

اگرچه ابتکارات اتحادیه اروپا، ایالات متحده و ناتو با ادعای خنثی کردن تهدیدات سایبری مسکو و حفاظت از زیرساخت‌های ضروری اوکراین انجام شده اما واقعیت آن است که ماهیت تهاجمی این حملات اصلاً قابل انکار نیست.

طیفی از رخدادها در ایران به وقوع پیوست که عملا جمهوری اسلامی را مقابل جبهه‌ای جنسیتی قرار داد؛ رخدادهایی که برخی آن را ناشی از بی‌تدبیری و گروهی برآیند عملکرد پروژه نفوذ در نظام سیاسی-اداری ایران می‌دانند.