زن‌ستیزی به عنوان یک پدیده اجتماعی ریشه در ساختارهای فرهنگی و اجتماعی دارد که به طور سیستماتیک زنان را به حاشیه می‌راند.

عبارت «زنان علیه زنان» دامنه‌ی وسیعی از بینش‌ها، نگرش‌ها و عقاید را در برمی‌گیرد و فقط محدود به حسادت‌ها و غیبت‌های زنانه نیست. کی باید برخیزیم از این آزمون تلخ زنده‌به‌گوریِ آرزو و عدالت؟

حالا پدربزرگ دیگر همان پدری نیست که اگر می‌فهمید دخترانش سودای ساز دارند خون به پا می‌کرد. ما عوض شده‌ایم. ما دختران سال‌های زندگی حرام! بازی را عوض کرده‌ایم؛ ما که روزی عصیانگرهایی لرزان بودیم.

زن بودن گناه است، زنی زیبا بودن گناهی نابخشودنی و زنی شکوفا بودن یعنی زندگیِ آهویی میان گله‌ی گرگ‌ها، زندگیِ بنفشه‌ای در مرداب یا درنگ کبوتری در لانه‌ی عقاب‌ها.

طی پنج سال اخیر شمار بانوان سرپرست خانوار در کشور دو برابر شده است؛ زنانی که بسیاری از آن‌ها مهارت و سواد کافی را برای ورود به جامعه ندارند و به دلایل زیرساختی بی‌شمار از جمله عدم برنامه‌ریزی مناسب برای رسیدگی و توانمندسازی آن‌ها جامعه نیز به آن‌ها روی خوش‌نشان نمی‌دهد.

با وجود حمایت‌ها و تمجیدهایی که از این لایحه صورت گرفته، مخالفان نیز دیدگاه‌های خود را اعلام داشته‌اند؛ دیدگاه‌هایی که از سوی دو طیف متضاد در این زمینه مطرح شده است.

داستان آسیه از برجستگی «اراده آدمی» می گوید. در این اتفاق، این بهانه که ساختار فاسد، لزوما فرد را فاسد می سازد و آلودگی افراد را توجیه می کند، زیر سوال می رود!

در حالی که برخی رسانه‌ها و فعالان سیاسی و اجتماعی و فرهنگی درباره تبعات تحریک گسل‌های تازه آرام‌‌گرفته جامعه هشدار می‌دهند اما طیفی از لزوم برخورد جدی با شاخ و شانه کشیدن بی‌حجاب‌ها سخن می‌گویند

جریان اصولگرای ارزشی در جمهوری اسلامی به لطف و برکت «نظارت استصوابی» شورای نگهبان توانسته است قدرت سیاسی یکدست را در اختیار داشته باشد و بر عرصه ها، ارکان و ساختارهای سیاسی، مذهبی و اجتماعی و فرهنگی و آموزشی و ورزشی و اقتصادی ایران، حاکمیت و تسلط یابد.   این جریان حاکم اما ظرف یک

مرکز آمار ایران با پایان آبان‌ماه اعلام کرد نرخ تورم در مقیاس ماهانه با سرعت کمتری بالا رفته است. تورم ماهانه در شهریور ماه، ۲.۲ درصد بود، در مهرماه ۳ درصد شد و در پایان آبان ماه به ۲.۱ درصد رسید.   البته ارقام کاهش تورم برای فرودست‌ترین دهک‌ها کاهشی نبوده است. بنا بر آمار