میانسال‌های هوشمند به سراغ کمدهای قدیمی می‌روند و آنها را از هرآنچه مخل نو شدن است خالی می‌کنند.

واقعیت این است که ما آدم ها به اینجا به این کره خاکی قدم می گذاریم بدون این که خیلی از ما دلیل به دنیا آمدن خود را بدانیم. یک زندگی کوتاه را تجربه می کنیم و پیش از این که درست و حسابی از چیزی سر در بیاوریم مجبوریم غزل خداحافظی را بخوانیم.

عجله داریم و برخی از مواقع علت این تعجیل برای زود رسیدن را نمی‌دانیم؛ هر چند بازهم وقت کم می‌آوریم. یکی از ویژگی‌های زندگی امروز همین سرعت است. شتاب زمان در کنار تعدد کارهای مختلفی که به طور ناقص می‌خواهیم انجام دهیم، یکی از مواردی است که باعث شده زندگی ما «فست فودی» شود.  

زباله‌ها در زندگی بشر نقش بسیار مهمی دارند. در واقع تولید زباله و دور انداختن بسیاری از چیزهایی که انسان فکر می‌کند به آن‌ها احتیاجی ندارد می‌تواند هم در سبک زندگی افراد تاثیرگذار باشد و هم می‌تواند در سلامت روحی و جسمی و ایجاد محیط مناسب برای آنان موثر افتد. می‌پرسید چگونه؟ شاید با اصطلاحاتی

۱- باید اعتراف کنم در نوجوانی وقتی برای اولین بار «زهره فکور صبور» را در تلویزیون دیدم به زیبایی بی حد او رشک بردم. به نظرم زنی بی‌نقص و جذاب می‌آمد که لابد استحقاق خوشبختی بیشتری را نسبت به سایر زنان دارد و حالا او خودکشی کرده است در حالی‌که آخرین آرزویش زیستن در ابعاد

یک ماه دیگر به پایان ۱۳۹۹ باقی مانده است؛ سالی که اگر زنده ماندیم و ویروس تاجدار خوابید، بعدها با نام «سال اوج کرونا» از آن یاد می‌کنیم.   هر کدام از ما در این سالِ خاص تجربه‌ای را زیسته‌ایم که اگر به‌طور اساسی به کارمان نیاید باید گفت چند سر باخت، باخته‌ایم.   اوایل