وضعیت پرهیز از مذاکره و معلق نگاه‌داشتن ایران برای جلوگیری از هسته‌ای شدن را می‌توان در اظهارات مقامات اروپایی و آمریکایی آشکارا به چشم دید.

انتشار خبر واگذاری سفارت افغانستان به اعضای گروه شبه‌نظامی طالبان، با واکنش‌های گسترده‌ای در شبکه‌های اجتماعی مواجه شد. چه کاربران افغان و چه کاربران ایرانی این اقدام تهران را به معنای کوتاه آمدن تهران در مقابل گروه شبه‌نظامی دانسته‌اند که در طول بیش از یک‌سال و نیم سلطه‌اش در افغانستان نه تنها به هیچ یک از تعهداتش برای مشارکت دادن دیگران در قدرت عمل نکرده است، بلکه به شکل گسترده‌ای حقوق شهروندان افغانستان به خصوص زنان و دختران را پایمال می‌کند.

در شرایطی که برخی کانال‌ها در نخستین روز هفته از جهش نرخ دلار به سمت کانال 60 هزار تومانی خبر می‌دهند همچنان بسیاری معتقدند تنها راه توقف این روند احیای برجام است؛ روندی که حالا زیر سایه ادعای غنی‌سازی 84 درصدی در تاسیسات ایران مبهم‌تر از همیشه است

تنها نگاهی به ماجرای سفر هیات دولت به چین و حواشی و پیرامون آن و تجزیه و تحلیل گفتار و رفتار سیاسی کنشگران و فعالان سیاسی رسانه‌ای نشان می‌دهد که بیشتر از همه چیز آنچه در این موضوع در فضای افکارعمومی انتشار یافته است هجویات سیاسی بوده است.

شواهد گویا است که برجام در وضعیت کنونی تنها در حکم بازدارنده تشدید تنش‌ها میان ایران و غرب عمل کرده و همچنان که روزنامه دولت نوشته است قرارداد بلندمدت بین ایران و چین منعقد خواهد شد و تحریم‌های آمریکا ادامه خواهد یافت و به همین خاطر باید مشخص شود سازوکارهایی مانند نقل وانتقال پول میان ایران و چین چگونه خواهد بود.

امروز مساله مهم روابط تجاری و اقتصادی دو ایران با عراق است که نگاه بسیاری را به خود دوخته است مخصوصا از زمانی که آمریکایی‌ها بغداد را برای همکاری نکردن جهت دور زدن تحریم‌های ایران زیر فشار قرار داده‌اند

احیای روابط ترکیه و سوریه با موانع بزرگی روبه‌رو است. در این رابطه، سرنوشت جنگجویان شورشی و میلیون ها غیرنظامی که بسیاری از آن‌ها به شمال غرب کشور و ترکیه گریخته اند بخش مهمی از این معادله محسوب می‌شوند.

در حالی که برخی تحلیلگران غربی به خصوص بعد از ناآرامی‌های ماه‌های اخیر، با اشاره به تضعیف موضع ایران، سیاست تهران را در جست‌وجوی دیپلماسی پنهان توصیف می‌کنند، ارگان مطبوعاتی دولت همین توصیف را برای طرف غربی به کار می‌برد.  

برخی تحلیلگران خودداری دولت‌های اروپایی از اقدام عملی در راستای رای پارلمان اروپا را ناشی از چشمداشت آنان به روزنه‌های برجامی می‌دانند

از دید غربی‌ها امکان فروش نفت برای ایران در ازای تندتر نشدن چرخش سانتریفیوژها، اختلافات هسته‌ای را در وضعیت فریز قرار داده است.