در روزهای اخیر وقایع سیاسی باعث گمانه‌زنی‌های متعددی درباره اوضاع بازار ارز شده است.

جدای از اروپایی‌ها که در خصوص مناسبات ایران و آمریکا و نیز سرنوشت برجام چرخش‌های 180درجه‌ای را نشان می‌دهند، شاهد چنین چرخش‌هایی نزد منتقدان داخلی توافق هسته‌ای هستیم.

اینکه هیچ کدخدایی در ایران بدون خواست انگلیس، عوض نمی شود و حتی دعوای خانوادگی ایرانیان ریشه در توطئه انگلیسی ها دارد، نظریه توطئه ای است که به جهت مداخله انگلیس در تاریخ معاصر ایران برای اذهان عمومی، قابل قبول افتاد.

به نوشته بی بی سی، علاقه هاکان فیدان به ایران و برخی از چهره‌های ایرانی مسئله جدیدی نیست. او حتی مدت‌ها در برخی رسانه‌های ترکیه متهم بود به این که عامل جمهوری اسلامی ایران است.

سوای ابتکارات میانجی سنتی یعنی عمان، اظهارات چند روز پیش «امانوئل مکرون» رئیس جمهور فرانسه هم مورد توجه بسیاری از رسانه‌ها قرار گرفت

هواداران دولت، عضویت در بریکس را دستاوردی مهم عنوان می‌کنند و منتقدانش می‌گویند بدون رفع تحریم‌ها و احیای برجام و پیوستن به FATF عضویت در این مجمع همچون پیمان شانگهای گرهی از اوضاع مملکت نخواهد گشود.

از یک سو واشنگتن تلاش می‌کند تا با تحریک تبلیغاتی و حمایت مالی در میان نخبگان و مقامات سیاسی کشور هدف میزان حامیان آمریکا را توسعه ‌داده و همچنین سازمان‌های ضد دولتی را در جامعه پرورش ‌دهد و از این طریق برنامه‌های سیاسی و اجتماعی آن کشور را از راه دور کنترل ‌کند

چند ماه پیش بیشتر بحث‌ها روی ورود سرمایه‌ها و سرمایه‌گذاران سعودی به حوزه‌های اقتصادی ایران متمرکز بود.

بعضی در فضای مجازی به مقایسه دلارهای آزادشده بعد از آزادی «جیسون رضاییان» در دوره «حسن روحانی» اشاره کرده و نوشتند در آن دوره دلارها به صورت نقد وارد کشور شد و اکنون به صورت نسیه و برای تسویه غذا و دارو.

فعل و انفعلات نظامی-سیاسی اخیر باعث شد تا گمانه‌زنی‌های متعددی درباره نیات واشنگتن در مقطع کنونی صورت گیرد؛ آن هم چند هفته بعد از این که رسانه‌های آمریکایی از توافق موقت و غیررسمی تهران و واشنگتن با محورهایی چون آزادی زندانیان، دستیابی ایرانی به بخشی از منابع مسدود شده و ... خبر داده بودند.