هنر رها کردنِ به موقع را بیاموزیم و آموزش دهیم

وقتی به وقت خودش رها نمی کنیم یعنی نوعی وابستگی ناایمن داریم و شروعی برای آسیب زدن به خود و دیگران است.

در مورد فرزندان، باید به موقع دختران و پسران خود را رها کنیم تا یاد بگیرند اولویت اول همسر آنها و زندگی مشترک آنها است.

با یک سری وابستگی ها آنها را به خودمان بدهکار نکرده و آنها را با عذاب وجدان راهی نکنیم.

بدانیم هر آنچه انجام داده ایم جز پدری و مادری چیزی دیگر نبوده

به فرزندان، فرزندمان وابسته نشویم و بگذاریم آنها نیز در کنار پدر و مادر خود طعم زندگی را تجربه کنند.

فراموش نکنیم هر چه باید در مورد فرزندمان انجام داده ایم و حالا نوبت آنها است که می‌خواهند پدر و مادر باشند و فرزند خود را بزرگ کنند درست و غلط آن به ما ارتباطی ندارد.

حتی در مورد عشق تان منطق را فراموش نکنید اگر دوستتان ندارد رهایش کنید.

شغلی که دوست ندارید ادامه ندهید این یعنی ارزش قائل شدن برای خود.

کینه و نفرت به دیگران را رها کنید این به نفع شماست.

باورهای بی پایه و اساس و غلط را رها کنید تا باور های مثبت و پر انرژی جایگزین آن شود.

کسی را که دوستش دارید رها کنید تا با میل خود در کنارتان بماند.

وابستگی ناایمن حتی به لباس های خود نداشته باشید.

شخصیت چسبنده نباشید؛ بگذارید همه در کنار شما آزادانه رفتار کنند و بمانند.