کابینه «هماهنگ» پزشکیان و آچمز مخالفان

همه اعضای لیست نوزده نفره کابینه «مسعود پزشکیان» توانستند روز چهارشنبه ۳۱ مردادماه از مجلس دوازدهم به ریاست «محمدباقر قالیباف» رای اعتماد بگیرند؛ درست سه ماه بعد از حادثه سقوط هلی کوپتر «سیدابراهیم رئیسی» و به این ترتیب دولت کاملا دست به دست شد بدون اینکه «هیچ اختلالی در کار کشور به وجود بیاید».

به این ترتیب، کابینه چهاردهم بعد از دولت اول مرحوم هاشمی و دولت‌های «سیدمحمد خاتمی»، چهارمین دولتی شد که توانست بدون افتادن وزیر وارد پاستور شود. در رای‌گیری سه روز پیش بهارستان، حتی امیر «عزیز نصیرزاده» با کسب ۲۸۱ رأی از مجموع ۲۸۸ رأی نمایندگان مجلس دوازدهم بیشترین رأی اعتماد را در تاریخ نظام جمهوری اسلامی ایران کسب کرد.

در حالی که وزرای پیشنهادی آموزش و پرورش معمولا به سختی یا رای پایین از مجلس برای حضور در کابینه بدرقه می‌شدند یا اینکه در کسب رای اعتماد ناکام می‌ماندند، «علیرضا کاظمی» با ۲۶۸ رای و نصابی بسیار بالا توانست وزیر شود؛ اتفاقی که برخی دلیلش را اخوت با رئیس سازمان اطلاعات سپاه می‌دانند. این در حالی است که «احمد میدری»، «محمدرضا ظفرقندی»، «عبدالناصر همتی» و «سیدرضا صالحی امیری» هم به رغم برخی حدس و گمان‌ها میزان آرا لازم را (هر چند زیر ۲۰۰ رای) کسب کردند تا مشخص شود شعار «وفاق ملی» پزشکیان فعلا کلیدواژه‌ای کارگشا است.

به گزارش ایران مامن، مخالفان اما دلیل کامیابی پزشکیان را «هزینه کردن» از رهبری عنوان می‌کنند و می‌گویند جایی که رئیس‌جمهور در مجلس از حمایت مستقیم رهبر انقلاب از وزرای پیشنهادی سخن‌ گفت و چهره‌هایی مانند «سیدعباس عراقچی»، «فرزانه صادق مالواجرد» و «سیدعباس صالحی» را وزرای مورد نظر رهبری خواند، دیگر جایی برای مخالفت باقی نگذاشت و بسیاری از امور از جمهوریت نظام تا وجهه آن را فدای رای گرفتن از مجلس کرد.

پس از مشخص شدن نتیجه شمارش آرای وزرا، «حمید رسایی» توئیت زد: بعد از هزینه بی‌سابقه‌ای که آقای پزشکیان از رهبر انقلاب در تأیید کابینه خودش کرد، همه کابینه معرفی شده ایشان از مجلس رأی گرفت. وزرا مطابق سخنان آقای پزشکیان باید در چارچوب قوانین بالادستی مثل قانون برنامه هفتم و سیاست‌های کلی نظام و رهبری انقلاب عمل کنند.

«مالک شریعتی» دیگر نماینده‌ای بود که نوشت: هزینه کردن رئیس جمهور محترم از رهبر انقلاب برای رأی گرفتن از مجلس، خطای بزرگی بود چون اگر رای نیاورند مجلس را مقابل گزینه رهبری قرار می‌دهد اگر رأی بیاورند هم مسوول عملکردشان در آینده نخواهند بود.

«سیدمرتضی محمودی» هم نماینده‌ای بود که به «مهر» گفت: کابینه‌ای که از مجلس رأی آورد، کابینه رهبر انقلاب نیست. حق نداریم ضعف‌ها، کاستی‌ها و عملکرد‌های آینده این دولت را به پای مشورت‌های رهبری بگذاریم . سابقه نداشته که رؤسای جمهور به مشورت‌ها، لابی‌ها یا گفتگو‌هایی که در سطوح مختلف نظام انجام داده‌اند، اشاره کنند.

انتقادها از نحوه دفاع پزشکیان از وزیرانش فقط از جانب «جبهه پایداری» نبود. «حمید ابوطالبی» معاون سیاسی دولت روحانی توئیت زد: در زبان انگلیسی اصطلاح زیبایی وجود دارد: «Winning a battle, losing the war»؛ بدین معنا که «یک‌ نبرد را بردید، اما جنگ را باختید». تبریک می‌گویم. شما در نبرد با مجلس برنده شدید؛ ولی جنگ یکصدساله‌ برای مشروطیّت و جمهوریّت را واگذار کردید.

این در حالی است که «آذر منصوری» رئیس تشکیلات جمعی اصلاح‌طلبان اظهار داشت: رأی اعتماد به تمامی وزرای پیشنهادی دکتر پزشکیان گام مهمی برای پیشبرد پروژه وفاق ملی است.

«بسیج دانشجویی» دانشگاه امیرکبیر نیز واکنش تندی در این زمینه داشت و ضمن اشاره به اینکه «مجلس را تعطیل کنید!» در بیانیه خود آورد: جناب آقای دکتر پزشکیان! اکنون که مقام معظم رهبری را سپر کابینه خود قرار داده‌اید، بدانید وظایف رهبری طبق اصل ۱۱۰ قانون اساسی محدود به اصول مشخص‌شده است و مجری قانون اساسی «شخص رئیس‌جمهور» میباشد که هرگونه تبعات اقدامات و تصمیمات دولت چهاردهم بر عهده جناب‌عالی و کابینه شما میباشد.

همچنان که انتظار می‌رفت «کیهان» هم با طرح این ادعا که «سخنان نادرست پزشکیان موجب سوءاستفاده رسانه‌های معاند شد» به رئیس جمهور تاخت و نوشت: پزشکیان در سخنان خود در مجلس، روال متعارف مشورت رؤسای جمهور با رهبر انقلاب پس از چیدن کابینه را به نحوی روایت کرد که گویا یکایک اعضای کابینه با نظر رهبر انقلاب چیده شده است و حال آن که فهرست کابینه پیشنهادی عموماً نظر شورای مشورتی موسوم به شورای راهبری کابینه چهاردهم و نهایتاً انتخاب خود رئیس‌جمهور بوده است.

مرتبط:

امیدوار به رای آوردن همه گزینه‌های کابینه چهاردهم

کابینه چهاردهم و چهل‌تکه‌دوزی به سبک پزشکیان

«شرق» اما در دفاع از رئیس دولت در گزارش خود آورد: پزشکیان پیروز گفتمان وفاق ملی این روزها مورد آماج حملات مخالفانش است، خارج‌نشینانی که انتخابات را فرمایشی می‌دانستند و رئیس‌جمهور را از پیش تعیین‌شده، امروز در مقام حمایت از «جمهوریت‌» نظام ظاهر می‌شوند و می‌گویند که چرا کابینه با شور و مشورت و خرد جمعی و جلب نظر ارکان حاکمیتی نهایی شده و رادیکال‌های داخلی هم با بهانه قراردادن مبانی مشورت‌پذیری رئیس‌جمهوری بر او می‌تازند که چرا این حقیقت را در جلسه علنی بر زبان رانده است.

به نوشته شرق، اکنون سؤال مهم این است که آیا جمهوریت در ایران با چالشی سخت مواجه شده است؟ مگر نه اینکه کابینه همه دولت‌های قبل با دریافت استعلام‌های معمول و جلب نظرهای حاکمیتی نهایی می‌شدند آیا آن زمان جمهوریت تعریف دیگری داشته؟ اینکه رئیس‌جمهور مابق وعده همیشگی، صادقانه هرآنچه به تصمیم نهایی کمک کرده و منجر به معرفی کابینه شده را با مردم در میان گذاشته، خلاف ‌جمهوریت است یا منتقدان در حال ترسیم فهم ‌نادرستی از بنیادهای اصلی جمهوریت با پروپاگاندای رسانه‌ای هستند؟

در دیدگاهی نزدیک به این تحلیل، «مجتبی ذوالنور» مخالف سابق و حامی فعلی برجام اظهار داشته اعتقادی به هزینه کردن پزشکیان از رهبری ندارم. او واقعیت را گفت و دروغی نگفت. دولت‌های قبل هم این کار را می‌کردند، اما بیان نمی‌کردند.

«علی مطهری» نایب رئیس مجلس دهم هم در این باره اینگونه اظهارنظر کرد که «این هزینه کردن نیست، اینطور نیست که آقای پزشکیان از رهبری هزینه کرده باشد بلکه شفاف سازی کرد و واقعیات را گفت. نمایندگان را در جریان گذاشت که فلان وزیر مورد تاکید رهبری است تا این موضوع را بدانند و در رأی‌شان تاثیر بگذارد. به نظر من کار درستی است که مسائل پشت پرده‌ای نداشته باشیم.»

در میان واکنش‌ها اما تمثیل وزیر ارشاد دولت اصلاحات جالب توجه بود که نوشت: پزشکیان با  مهارت جراحی که تیغ در دست می گیرد. این تیغ را از دستشان گرفت! دو گوش افراطیون پایداری را برید و گذاشت کف دستشان!

به نوشته «عطاالله مهاجرانی» اینکه  مدام می گویند. نباید از رهبری هزینه می کرد. بی سابقه هزینه کرد. بایست عذرخواهی کند و … برای این أست که پزشکیان با همان تیغ  کارشان را ساخت. بدون این تیغ هیچ ندارند. درایت و سیاست  یعنی همین! نه نکته پرانی علیه رهبری!