رسانه‌هایی مانند «بغداد الیوم» مدعی شده‌اند وزیر خارجه عمان در سفر به ایران و دیدار با همتای ایرانی و نیز «مسعود پزشکیان» حامل پیامی بسیار مهم بوده که احتمالا به مذاکرات آتی تهران با واشنگتن مربوط است.

آمار دقیقی از تعداد بی‌خانمان‌ها در کشور ما در دست نیست. بااین‌همه برخی سازمان‌های مردم‌نهاد از وجود ۳۵ هزار و برخی تخمین‌های غیررسمی از ۵۵ هزار بی‌خانمان تنها در تهران سخن گفته‌اند

هر چند تحرکات ترکیه و فرجام تحولات سوریه برای بسیاری شگفت‌آور بود اما برخی رسانه‌ها این تحرکات را از مدت‌ها قبل از شروع عملیات «هیات تحریر الشام» و دیگر متحدانش علیه دولت اسد زیر نظر داشتند

در شرایطی که نیاز حیاتی کشور تامین سرمایه برای توسعه زیرساخت‌ها به میزان مورد نیاز است، پافشاری طرفداران دوری از مذاکره و گریز از رفع تحریم و جنگ‌طلبان داخلی که برای هجوم به سوریه و تل آویو و حیفا تجمع برگزار می‌کنند تامل‌برانگیز به نظر می‌رسد.

یکی از مهم‌ترین ناترازی‌های اقتصادی در ایران، عدم تناسب بین درآمدها و هزینه‌های دولت و خانوارها است. دولت به دلیل وابستگی به درآمدهای نفتی و نوسانات قیمت جهانی نفت، با کسری بودجه مواجه است.

آنچه این روزها در گفت‌وشنودهای عمومی و رسانه‌های اجتماعی مورد توجه قرار گرفته و بازتکرار می‌شود این است که سال‌ها هزینه‌کرد در سوریه از سوی جمهوری اسلامی ایران با استدلال سرمایه‌گذاری امنیتی و دیپلماتیک و حفظ عمق استراتژیک که البته با مخالفت طیف قابل توجهی از شهروندان همراه بوده، امروز از دید بسیاری به هدر رفته است.

اسرائیلی‌ها با اینکه از سقوط رژیم متحد سابق ایران اظهار خشنودی می‌کنند اما حدود یک دهه پیش و پس از شروع ناآرامی‌های سوریه گفته بودند یک اهریمن آشنا (اسد) را به فرشته‌ای ناشناس (معارضان سوری) ترجیح می‌دهند.

در شرایطی که جنگ علاوه بر میدان در حوزه‌های دیپلماتیک و رسانه‌ای نیز بشدت داغ است، احتمال می‌رود درگیری‌های سوریه طولانی شوند و طی روزهای بعد بتوانیم از روی مواضع بازیگران منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای و آشکار شدن مطالباتشان، تصویر بهتری از آینده این منازعات و وزن بازیگران آن به دست آوریم.

تمایل به بازگشایی مذاکرات با ایران از سوی طرف غربی هم به چشم می‌آید.

با توجه به شرایط سیاسی آمریکا و چیدمان تیم سیاست خارجی که احتمالا در دوره ترامپ زمام امور را به دست خواهند گرفت، مذاکرات پنهان احتمالی به تنهایی راه به جایی نخواهد برد و علاوه بر لابی‌های یهودی، مخالفان سرسختی در کنگره و دولت خواهد داشت.