با توجه به تحلیل‌های آمار انتخابات گذشته در زمان پیروزی نامزدهای اصلاحاتی و اعتدالی نیز ادعای قومیتی بودن آرای پزشکیان با تردیدهای بسیاری روبرو می‌شود هر چند نمی‌توان انکار کردن نامزدهای ریاست جمهوری در ادوار نخست حضور در انتخابات، از استان زادگاه خود بیشترین آرا را به دست آورده‌اند که البته این موارد در خصوص استان‌هایی مانند کرمان، یزد و سمنان در حمایت از مرحوم هاشمی، خاتمی، احمدی نژاد و روحانی تحت عنوان قومیت‌گرایی یاد نمی‌شود.

نتایج انتخابات اخیر هر چند نخواهد توانست اوضاع را برای خانواده‌های داغدار و آسیب‌دیده حوادث آبان ۹۸ و پاییز ۱۴۰۱ به حالت قبل برگرداند و زخمشان را التیام بخشد اما به هر حال تاثیر انکارناپذیری در ترمیم سرمایه‌های اجتماعی نظام خواهد داشت.

در این فضا و برای مرحله دوم انتخابات ۱۴۰۳ بسیاری می‌پرسند چه تفاوتی میان پزشکیان و جلیلی وجود دارد و امروز اساسا چه تغییری نسبت فضای قبلی وجود دارد تا دوباره به صندوق رای مراجعه کنیم.

بسیاری منتظرند ببینند برنده انتخابات ریاست جمهوری دو کشور چه کسانی خواهند بود و چگونه وارد فاز تقابل یا مهار منازعات تهران- واشنگتن خواهند شد؟

در حالی که چهره‌ها و رسانه‌های اصلاح‌طلب رسیدن سطح مشارکت به رقم ۵۵ تا ۶۰ درصد را زمینه‌ساز پیروزی پزشکیان عنوان می‌کردند، رسانه‌های دو رقیب اصولگرای وی به دنبال القا ادله خود برای کناره‌گیری آن دیگری بودند.

در فاصله حدود یک هفته مانده به انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم در ایران نیز برخی منتظرند تا ببینند آیا پای دیپ فیک به رقابت‌ها جاری باز خواهد شد یا نه؟

با این اوضاع به نظر می‌رسد باید منتظر مناظرات آینده بود تا با موضوعات فرهنگی-اجتماعی و سیاسی-بین‌المللی شاید بتواند تنور انتخابات را گرم‌تر کند

در شرایط کنار نشستن نواصولگرایان به رهبری قالیباف از انتخابات ریاست جمهوری، بسیاری چشم به سرنوشت دیگر قوه یعنی دولت و انتخابات هشتم تیرماه دوخته‌اند