جهش تاریخی دلار و سقوط کانال ۳۶ هزار تومانی طی روزهای گذشته باعث شد تا نگاه‌ها تا حدی از مسائل سیاسی و اجتماعی به بحران اصلی که گریبان کشور را گرفته یعنی ریزش مداوم و مزمن ارزش ریال دوخته شود.   اظهارنظرها درباره جهش دلار متعدد است. روزنامه صداوسیما نوشته موفقیت دولت در حذف دلار۴۲۰۰

بعد از انتشار تصاویر ساحلی بازان فوتبال ایران که لب‌هایشان هنگام پخش سرود تیم ملی قبل از مسابقه با امارات چندان تکان نمی‌خورد، در مسابقه فینال صدا و سیما تصاویر همنوایی بازیکنان با سرود ملی قبل از دیدار فینال با برزیل را پخش کرد؛ دیداری که ساعت ۱۹:۳۰ در ورزشگاه «کایت بیچ» دبی در آن

قیمت دلار در ایران روند صعودی را طی می‌کند و در یک هفته اخیر با التهاب در بازار روبه‌رو بودیم؛ حتی با وجود انتشار برخی اخبار مثبت، بازار و افکار عمومی همچنان واکنش منفی از خود بروز می‌دهند.   ظهر روز یکشنبه «تسنیم» نوشت: افزایش قیمت ارز در روزهای گذشته و ثبت رکود جدید دلار

حق‌خواهی بدون خشونت یا ساتیاگراها (پیگیری حقیقت) در دنیا بارها جواب خودش را پس داده است. به عنوان مثال گاندی با همین جنبش مدنی موفق شد سلطه بریتانیا بر هندوستان را محدود کند.‌ البته باید اضافه کرد ملت‌ها هرگز نمی‌توانند از نسخه یکدیگر برای اموری مانند توسعه یا مبارزه استفاده کنند و باید به فراخور

صفحات امروز روزنامه‌ها، بیش از پیش نمایانگر فضای قطبی یا بهتر است بگوییم چندقطبی کشور بود. روزنامه‌های اصلاح‌طلبی چون اعتماد و هم‌میهن با انتشار بیانیه رئیس دولت اصلاحات، راهبرد پیشنهادی «سیدمحمد خاتمی» برای عبور از شرایط موجود را برجسته کردند و در برابر روزنامه‌ای چون کیهان در یادداشتی اصلاح‌طلبان را به شراکت در جنایات و

آمریکا و آلبانی (میزبان اصلی گروهک تروریستی مجاهدین خلق) که چند هفته پیش مدعی شده بود هدف حملات سایبری جمهوری اسلامی قرار گرفته، روز چهارشنبه ۱۱ آبان موضوع اعتراضات سراسری در ایران را روی میز نشست غیررسمی شورای امنیت خواهند گذاشت.   به گزارش رویترز، در این نشست قرار است معارضان جمهوری اسلامی مانند «شیرین

«چطور می‌شود اعتراض کرد که اغتشاش به حساب نیاید؟» این پرسشی است که در جریان این پنج هفته‌ای که از شروع ناآرامی‌ها می‌گذرد بارها و بارها به گوشمان خورده است.   کلید گشایش این قفل هم از نگاه بسیاری «خشونت‌زدایی» از فرایند اعتراض بوده تا جایی که برخی دل به کمپین‌هایی با این هدف بسته‌اند

در روزهای اوج اعتراضاتی که اواخر شهریورماه در ایران به راه افتاد، رسانه‌های مختلف کوشیدند با کمّی‌سازی وقایع، ابعادی از ناآرامی‌ها را به دست مخاطبان خود برسانند از جمله درباره تعداد کشته‌شدگان. در یکی از آخرین آمارها در این زمینه و حدود یک هفته پیش سازمان موسوم به «حقوق بشر ایران» مدعی شد آمار کشته‌شدگان

در فضای ملتهب و غیرهمدلانه‌ای که هرگونه اقدام از سوی سیاسیون و معترضان خیابانی در غیاب نقش‌آفرینی گروه‌های مرجع و واسط، به تقابل منهای آشتی‌جویی تفسیر می‌شود، برخی رسما و علنا به دوقطبی‌ها دامن می‌زنند.   ماجرای پایین کشیده شدن جدیدترین دیوارنگاره میدان ولیعصر با شعار «زنان سرزمین من ایران» که بامداد پنجشنبه بیست‌ویکم مهرماه

دانش‌آموزان دهه هفتادی‌ و هشتادی‌ که هجدهم خرداد ۹۵ به دنبال یک قرار تلگرامی روبروی پاساژ کورش در غرب پایتخت جمع شدند و فیلم‌هایشان و تصاویر درگیری‌های مربوط به تجمع، فضای مجازی را پر کرد رسانه‌ها نوشتند: دهه هشتادی‌ها نسل چموش و عجیبی هستند. آنها کارهایی می‌کنند که دهه‌ی شصتی‌های پرمدعا با همه‌ی سواد و