با وجود این که بازار کساد برجامی باعث شده معدود اخبار و تحلیل‌های مربوط به توافق به چشم آید اما به چند علت سرنوشت توافق هسته‌ای از دایره اهمیت در سیاست خارجی تهران خارج نشده است

نگاهی به تقابل شکل‌گرفته درباره خالص‌سازی یادآور جنگ‌واژه‌هایی است که دو طرف طی سال‌های اخیر علیه یکدیگر به کار برده‌اند و برخی از آن‌ها از جمله «دولت چهار درصدی‌ها»، «حمله گازانبری»، «دیوارکشی در خیابان»، «حقوق‌های نجومی»، «املاک نجومی» و ... هنوز در منازعات به اقتضای مسائل و وقایع سیاسی تکرار می‌شود.

در مقایسه با ناهار نخستی که رئیسی میهمان سوری‌ها بود و متن این سفر خبرساز شد، ناهار یا روز دوم تحت تاثیر حواشی قرار گرفت.

حتی خوش‌بین‌ترین مقامات اسرائیلی نیز حاضر نیستند روی تغییر رژیم در تهران شرط‌بندی کنند

احتمال بازگشایی مذاکرات نگرانی‌های نتانیاهو را تشدید کرده ضمن اینکه خبرگزاری کیودو ژاپن اخیرا در گزارشی نوشته عربستان سعودی حامی احیای برجام می شود

احتمال حذف یارانه از افرادی که با کد ملی خود ارز دریافت کرده اند، یکی دیگر از دلایلی بوده است که تقاضای ارز را کاهش داده است

در فضای پسااعتراضات ایران که آمریکا و به طور خاص کشورهای اروپایی مواضع شدیدی را محکومیت جمهوری اسلامی و در حمایت از اپوزسیون خارج‌نشین نشان دادند، اصرار کاخ سفید بر تمرکز روی مساله مبادله زندانیان بین ایران و آمریکا است.

حواسمان از بحران‌هایی پرت است که دور نیست در هم‌تنیدگی آن‌ها باعث شود برخی نقاط کشور از جمعیت تخلیه و درگیر بحران‌های اقتصادی، اجتماعی و نیز امنیتی شود

برای عربستانی‌ها مطلوب‌ترین حالت تداوم وضعیت موجود است؛ یعنی برجام احیا نشود اما فشارها هم بر تهران به همین شکل ادامه یابد و همزمان ساختار بازرسی‌های آژانس برای جلوگیری از هسته‌ای شدن جمهوری اسلامی برقرار بماند و در عوض مسیرهای تنفس اقتصادی ایران از کشورهای عربی مانند عربستان و امارات و عراق بگذرد

آنچه در وهله نخست اهمیت دارد مهار «انتظارات تورمی» است یعنی مفهومی که باعث می‌شود از واردکننده و بنگاه‌های تولیدی تا واحدهای خدماتی و مصرف‌کننده و ... چشم‌اندازی از تورم را برای یک بازه زمانی مشخص مثلا یک ساله تعریف کرده و برای فعالیت‌های اقتصادی خود برنامه‌ریزی کنند.