متاسفانه تصور نمی‌کنم مجلس منتظر بررسی واقعی وزیران پیشنهادی باشد؛ نمایندگانی که اغلب با نظارت استصوابی و حداقل آرا آمده‌اند، حالا به جای منافع ملی دنبال بده بستان‌های سیاسی هستند.   از دیگر سو به هم‌زمانی پیک کرونا با رای اعتماد به وزیران بدبینم. آیا اگر ایام انتخابات بود، باز هم شاهد پیک کرونا و

بیل گیتس و همسرش میلیندا بعد از ۲۷ سال زندگی مشترک از هم جدا شدند. گفتند سه فرزند فوق‌العاده بزرگ کرده‌اند اما دیگر باعث شادی و رشد هم نمی‌شوند. از یک منظر، این یعنی نهایت احترام به حقوق انسانی و کمال فردی در یک جامعه.   بیل گیتس به عنوان یک مرد در شرایطی طلاق

بعد از گذشت قرن‌ها از آغاز تمدن بشر، به نظر می‌رسد هنوز بدن زنانه در مالکیت مردان است. بدن زنانه برخلاف بدن مردانه بیشتر ابژه‌ای جنسی است و نه جسمی حامل ارزش‌های یک انسان.   هنوز زنان باید بنشینند تا انجمن‌های مردانه، سیاست‌مدارها، تبلیغات‌چی‌ها، کارگردان‌ها و حکومت‌ها تعیین کنند چه بپوشند و تا چه اندازه

فریاد‌های این زن که «چرا آتش می‌زنی، تو که خاکتو نبردن، آبتو نبردن، ما مسالمت‌آمیزیم» جانم را می‌خراشد، مگر این زنان و مردان چه خواسته‌اند؟ گاو‌میش‌ها و دام‌ها و زمین‌های کشاورزی تنها دارایی این مردم است. برایشان خانه و خیابان ساخته‌اید؟ برایشان پارک و فرهنگسرا مهیا کرده‌اید؟ آب سالم و بهداشت عمومی و هوای پاکیزه

سال ۸۳ معلم تازه‌کاری بودم با یک نوزاد چهارماهه که باید طبق نظام تقسیم‌بندی آموزش و پرورش، چند‌سالی را در روستا‌ها درس می‌دادم.   مینی‌بوس مدرسه یک ماشین قراضه بود که شش صبح ما معلم‌ها را مثل روزمزدهای سر چهار‌راه بار می‌زد تا ساعت هشت درِ مدرسه خالی کند‌. می‌گویم بار می‌زد چون واقعا همین

خبر مرگ «آزاده نامداری» در حالی در صدر اخبار قرار گرفته که زندگی حرفه‌ای نابود شده‌‌ی او به عنوان یک زن، دغدغه‌ی کمتر کسی بود.   نامداری کار خود را از شبکه‌ی زاگرس کرمانشاه شروع کرد. در فاصله سالهای ۸۴ تا ۸۸ مجری برنامه‌ی تازه‌ها بود و بعد غیرمنتظره‌ را در شبکه دو اجرا کرد.

سریال سرگذشت ندیمه (The Handmaid’s Tale) بر اساس یک رمان  پادآرمان‌شهری نوشتهٔ مارگارت اتوود ساخته شده است. این سریال درگیری ذهنی زیادی برای شما ایجاد خواهد کرد و همین ابتدا بگویم که تماشای آن را به همه توصیه نمی‌کنم.   ماجرا پس از ترور رئیس جمهور آمریکا در ایالت ماساچوست رخ می‌دهد؛ جایی که گروه‌های افراط گرای مسیحی انقلاب دینی

کودک سالم با بزرگ و شکوفا شدنش هر لحظه برای والدین شوق و عشق و زندگی به ارمغان می‌آورد و آنها را به تحسین و شگفتی وامی‌دارد. اما من بزرگ شدن رنج‌آور کودکانی را دیده‌ام که هم خودشان از تمام لذت‌های زندگی محروم‌اند و هم زندگی برای والدین و خواهر و برادرهای دیگر‌ تا ابد

اگر فکر می‌کنید زندگی سختی دارید یا سال سختی را گذرانده‌اید در اولین فرصت فیلم “فهرست شیندلر” را ببینید و شک نکنید یکی از بهترین فیلم‌هایی‌ است که از هر صحنه‌اش می‌شود نکته‌ای آموخت. (اخطار می‌دهم سعی کنید عاشق نیام نیسون نشوید)   فیلم درباره یهودیانی است که در جنگ جهانی دوم، با وضع اسفناکی

در ایام جوانی، چنان که افتد و دانی، با جمعی از همکاران به کلاس حرکات موزون رفتیم؛ که نقصان دهه شصتی بودنمان را جبران کرده باشیم. فقط چهار پنج جلسه طول کشید تا مطمئن شویم “ما این کاره نیستیم”. قید بقیه پول را زدیم و برگشتیم و کتاب اسپکتروفتومتری‌مان سق زدیم.   خواستم بنویسم “رقص”