آمار قبولی به شکل تصنعی بالا نگاه داشته می‌شود. دل مدیران، معلمان، والدین و شاگردان خوش می‌ماند که همه چیز مرتب است. پس هیچ‌کس دنبال پیدا کردن مشکل و یافتن راه حل نمی‌رود؛ تا اینکه امتحانات نهایی می‌شوند. سیلی محکمی که خواب از چشم همه می‌پراند.

اگر قانون بخواهد در زمینه بحران کمبود معلم و تبعات جبران ناپذیر آن، «قانون مداری» و به «ترک فعل» مسئولان در سال های گذشته رسیدگی کند، باید یکایک آنان را که در شرایط امروز مقصر هستند، پای میز محاکمه بکشاند.

دانش‌آموزان در مدارس با حجم انبوهی از محتوا و اطلاعاتی مواجه می‌شوند که کاربردی نیست و با زندگی روزمره و بازار کار همخوانی ندارد

اغلب رتبه‌های برتر کنکور مختص دانش‌آموزان ساکن تهران از یک‌سو و دانش‌آموزان مدارس غیردولتی از سوی دیگر است

در فضای پساکرونا که باعث افت شدید آموزشی در کشور شد و با توجه به فرتوت شدن نظام آموزشی، کنکورمحوری این نظام را باید مورد توجه قرار داد. مسئله کنکور باعث شده دانش‌آموزان به‌جای فهم مطلب به دنبال آموختن روش‌های تست‌زنی باشند.

بی‌رغبتی دانش‌آموزان به حضور در مدرسه و شادی وصف‌ناپذیر آنان از پایان زنگ درس، هرچند تکراری اما گویای واقعیت‌های تلخی است.

در کشور ما اکنون حداقل‌های آموزشی یعنی آموزگار به تعداد کافی یافت نمی‌شود

اظهارات اخیر «محمدحسن آصفری» نایب رئیس کمیسیون امور داخلی و شوراهای مجلس بار دیگر بحث قانونی‌سازی تجمعات اعتراضی را در فضای سیاسی کشور مطرح کرد. آصفری گفته موضوع برگزاری تجمعات اعتراضی با نظر وزارت کشور و مرکز پژوهش‌ها در حال بررسی است تا به یک پیش‌نویس قانونی تبدیل شده و به صحن مجلس بیاید.  

موضوع حجاب و بدحجابی دهه‌ها از دوره پهلوی نخست تا امروز در زمره مسائل اجتماعی ایران قرار داشته و متاثر از ارزش‌های ترویجی نظام‌های سیاسی ایران بوده است.   در سال‌های بعد از انقلاب اسلامی یعنی از همان روزها که درمدرسه فریاد می‌زدیم «ای زن به تو از فاطمه اینگونه خطاب است/ ارزنده ترین زینت

کلاس سوم دبستان بودم. مدارس سه‌شیفته بودند و کلاس‌ها چهل پنجاه نفره. یک معلم پیر و خسته هم داشتیم که لابد چون شغل بهتری گیر نیاورده بود مجبور بود هر روز این جمعیت چموشِ پرانرژی را تحمل کند و گچ تخته سیاه بخورد تا زنده بماند.   معلم اصرار داشت تکالیف را در دفترچه یادداشت