ایرانِ ما سخت‌ترین روزهای تاریخ چندهزار ساله‌اش را می‌گذراند؛ کشوری که هزاران زخم از تجاوز بیگانه بر پیکر دارد، گردش روزگار، دست طبیعت و جبرِ تاریخ فرزندان این مادر پیر را بسیار سینه دریده و ناسپاسی و زیاده‌خواهی و بی‌رحمی استبدادی چند هزار ساله بر پیشانی مام میهن روز به روز چین انداخته است.  

در آستانه نشست شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی که به گفته وزیر امور خارجه آلمان قرار است در آن از تهران خواسته شود با این نهاد همکاری کند، رسانه‌ای آلمانی هم خبر داد مذاکرات به پایان رسیده و آمریکا مرگ برجام را اعلام کرده است؛ ادعایی که همزمان با خبر یکی از اقتصاددان‌های بانک

وقتی ناگهان خبر یک حمله‌ی انتحاری را می‌خوانیم (مانند آنچه دیروز در قلب استانبول اتفاق افتاد) یا از توحش در جنگ (وقایع هشت ماه گذشته شرق اروپا) می‌شنویم یا زمانی که انواع خشونت لجام گسیخته بشر علیه بشر را می‌بینیم و … متحیر می‌مانیم. چه چیزی ممکن است انسان‌ها را متقاعد به انجام چنین جنایاتی

اواسط مهرماه و در هنگامه کشیده شدن اعتراضات به دانشگاه‌ها، نخستین تصاویر از روسری‌برداری و اختلاط دانشجویان دختر و پسر در سالن‌های غذاخوری در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد و اولینش مربوط به دانشگاه گیلان بود.     به گزارش ایران مامن، دو هفته بعد یعنی اواخر مهرماه ماجرای سلف دانشگاه صنعتی شریف خبرساز شد و

اظهارات اخیر «عزت‌الله ضرغامی» وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در دانشگاه شریف در خصوص دهه هشتادی‌ها از واقعیتی غیرقابل انکار و کاملا عینی پرده برمی‌دارد؛ اینکه ما دهه هشتادی‌ها یا همان «نسل زد» را نمی‌شناسیم.   به گفته ضرغامی، می‌گویند با دهه هشتادی‌ها نمی‌شود مفاهمه کرد، این مربوط به همه نیست، در مورد

اختلاف طیفی از نمایندگان تحت هدایت «محمدباقر قالیباف» با دو عضو کابینه بر سر منابع تبصره ۱۸ قانون بودجه در حوزه اشتغال و معیشت در بسیاری از رسانه‌ها به زد و خورد پاستور و بهارستان تعبیر شد.   به نوشته «شرق»، نحوه برخورد رئیس مجلس با نماینده دولت به حدی قاطع بود که برخی در

خبر:  در جلسه علنی یک‌شنبه گذشته مجلس یازدهم (۱۵ آبان)، بیانیه‌ی بدون امضایی خوانده شد که بر اساس آن ۲۲۷ نماینده، معترضان را «محارب»، «مانند داعش» و «آشوبگر» خواندند و خواهان «قصاص» (می‌شود خواند اعدام) آنان شدند.     تحلیل: فیلسوفان اصطلاح خِرد جمعی را برای هر رفتاری (افکار، احساسات، میل ها، کارها، دستورالعمل ها

این روزها از فضای تعامل و گفت‌وگوی ملی به عنوان یکی از راهکارهای برون‌رفت از فضای التهاب و خشونت در جامعه سخن گفته می‌شود. به حق این رویکرد درست است و نتایج مثبتی در بر خواهد داشت و رسانه ملی نیز گام‌های خوبی با دعوت از مهمانان سیاسی و اجتماعی برداشته اما بیم آن می‌رود

جهش تاریخی دلار و سقوط کانال ۳۶ هزار تومانی طی روزهای گذشته باعث شد تا نگاه‌ها تا حدی از مسائل سیاسی و اجتماعی به بحران اصلی که گریبان کشور را گرفته یعنی ریزش مداوم و مزمن ارزش ریال دوخته شود.   اظهارنظرها درباره جهش دلار متعدد است. روزنامه صداوسیما نوشته موفقیت دولت در حذف دلار۴۲۰۰

طی سال‌های گذشته روند تشکیل کابینه معمولا به این شکل بوده که روسای جمهور در معرفی وزرا سهم خاصی را برای طیف‌های مختلف سیاسیون پیرامون خود اختصاص داده‌اند مثلا در کابینه پیشنهادی «حسن روحانی» به مجلس نهم، گفته می‌شد جدا از اکثریت «اعتدال و توسعه»، وزارت کشور سهمیه لاریجانی‌چی‌ها شد، وزارت راه و شهرسازی به